ابو بصیر از امام صادق علیه‌السلام نقل مى‌کند که فرمودند: " آنگاه‌ که بنده به سن سی‌وسه‌ سالگی رسید در واقع به رشد رسیده و آنگاه‌ که به سن چهل‌سالگی رسید به نهایت درجه آن رسیده و وقتی به سن چهل‌ویک‌ سالگی رسید رو به کاستی است و شایسته است که فرد پنجاه‌ساله همانند کسى باشد که در حال جان کندن است." (خصال شیخ صدوق)