🔵 سیاست روسیه و ترکیه در منازعه قره‌باغ 📝تحلیل 🔹 تنش دیرینه دو کشور آذربایجان و ارمنستان درباره منطقه قره‌باغ به درگیری نظامی منجر شده است. ولی علاوه بر این دو دولت، دولت‌های روسیه و ترکیه نیز که پیش‌تر در سوریه و سپس در لیبی در دو جبهه مقابل قرار گرفته‌اند، این بار نیز در دو سوی منازعه قره‌باغ قرار دارند. 🔸 ترکیه با رویکردی مبتنی بر هویت قومی و مذهبی، صراحتاً به پشتیبانی تسلیحاتی و ارسال نیروهای نظامی نیابتی به باکو پرداخته و این مسئله می‌تواند علاوه بر بلندپروازی‌های منطقه‌ای، نشان‌دهنده تلاش جهت کسب حمایت افکار عمومی ترکیه از دولت اردوغان باشد. همچنین یک هدف اقتصادی نیز قابل تصور است و آن تأمین امنیت خط لوله باکو-تفلیس-جیحان است که نفت را از سواحل آذربایجان در دریای خزر به ترکیه منتقل می‌کند. 🔸 روسیه موضعی عمل‌گرایانه‌تر اتخاذ کرده زیرا در عین اتحادی راهبردی با ارمنستان و داشتن پایگاه نظامی در این کشور، نمی‌خواهد روابطش با دیگر جمهوری بازمانده از شوروی نیز خدشه‌دار شود. روسیه در این منازعه، دو ملاحظه را مدنظر دارد: 1️⃣ دولت پوتین به اندازه‌ای در اوکراین و سوریه هزینه نظامی و سیاسی پرداخت کرده که تمایلی به یک درگیری ژئوپلتیک دیگر ندارد. اکنون به‌خصوص با کاهش درآمدها و افزایش مخارج داخلی، توان اقتصادی کمتری برای مداخلات نظامی دارد. 2️⃣ علاوه بر این، برای وجهه منطقه‌ای روسیه چندان مناسب نیست که در منازعه‌ای میان جمهوری‌های بازمانده از شوروی، صراحتاً جانب‌داری کند و تمایل دارد از موضعی بالاتر، به حل مسأله بپردازد. به‌ویژه که پیش‌تر نیز در سال 1994 این روسیه بود که میانجی‌گری آتش‌بس میان دو کشور را عهده‌دار شد. 🔸 با این وصف، ترکیه اِبایی از تشدید آتش نبرد نظامی ندارد و حتی با حمایت‌های تسلیحاتی، مالی و رسانه‌ای از آذربایجان، بر آن خواهد دمید. ولی به نظر می‌رسد روسیه موضعی دیپلماتیک اتخاذ کرده و علی‌الظاهر تلاش خود را برای جلوگیری از دخالت نظامی انجام می‌دهد. @et_amarion