نهج البلاغه (روز بیست و چهارم) حکمت 290 نهج البلاغه: ترک معصیت بخاطر شکر نعمت وَ قَالَ (علیه السلام): لَوْ لَمْ يَتَوَعَّدِ اللَّهُ عَلَى مَعْصِيَتِهِ، لَكَانَ يَجِبُ أَلَّا يُعْصَى شُكْراً لِنِعَمِهِ. مسئوليّت نعمت ها (اعتقادى، اخلاقى): و درود خدا بر او، فرمود: اگر خدا بر گناهان وعده عذاب هم نمى داد، لازم بود به خاطر سپاسگزارى از نعمت هايش نافرمانى نشود.