. درونِ هر زنی اتاقکِ قفل‌شده‌ای نهفته است که هر از گاهی بدان پناه می‌برد... مخفیگاهی که می‌شود "اندوه" را در آن نهان کرد و در تنهاییِ محض به آرامی گریست... زن‌ها اینچنین‌اند، در خودشان کتمان می‌شوند، از اندوهِ خویش پاسداری می‌کنند و در عزلتی بی‌نظیر برای خودشان سوگواری می‌کنند... آنها در اندرون‌شان قبرستانی به بزرگیِ رنج‌هایی دارند که از دیگران به عاریت گرفته‌اند و در تمامِ لحظاتِ ناشادی که سکوت اختیار کرده‌اند، در این آرامگاهِ وسیع بر فرازِ محنت‌های‌شان مویه می‌کنند... @shamimmarefat5