تدبر در سورۀ مبارکۀ ذاریات(قسمت سی و چهارم) در ادامه سوره، حکایت حضرت ابراهیم و حضرت لوط بیان می شود... که در یک زمان بوده اند... و قوم و خویش بوده اند... از منطقه ای که نمرود فرمانروایی می کند خارج می شوند و در دو منطقه متفاوت سکنی می گزینند... در زمان این دو پیامبر وضعیت دنیا طور خاصی می شود... زمانۀ بدی بوده است...😔 مسائل غریزی و جنسی به اوج انحطاط رسیده بوده است... در روایتی آمده که در این زمان به ندرت فرزند حلال زاده بوجود می آمده...😱 تو خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل... خوبی شنیدن این وقایع این است که برای وضعیت امروز دنیا ناامید نباشیم و بدانیم قبلا هم در این زمین اتفاقات بسیار بدی افتاده ولی دین خدا از لابلای همین ها جاری شده است...😍 والجاریات یسرا... سفینه نجات به سهولت حرکت میکند و انسان های طالب نجات را سوار میکند حتی اگر به اندازه یک بیت باشند... فَأَخْرَجْنَا مَنْ کَانَ فِیهَا مِنَ الْمُؤْمِنِینَ ﴿٣٥﴾ فَمَا وَجَدْنَا فِیهَا غَیْرَ بَیْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِینَ ﴿٣٦﴾ پس حتی اگر کم هم باشیم ناامیدی در مرام ما نیست که ما صاحب داریم... خدایا ما و نسل ما را در کشتی نجات اهل بیت سوار کن🤲🏻 #کانون_خدمت_رضوی_شمس_الشموس_خیریه_کوثر #دبیرخانه_خدمت_رضوی_اصفهان #کانون_خبر_و_فضای_مجازی #با_قرآن #سوره_ذاریات #استاد_اخوت