تدبر در سورۀ مبارکۀ ذاریات(قسمت سی و ششم) حضرت ابراهیم از ماموریت اصلی ملائکه پرسید... قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿۳۱﴾ و آنها گفتند که باید سراغ قوم مجرم برویم... قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُجْرِمِينَ ﴿۳۲﴾ و برایشان حجاره من طین بفرستیم... لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ طِينٍ ﴿۳۳﴾ حالا که حرف را گوش نمی دهند باید با سنگ زده شوند...😔 خیلی بده که رسول به جای حرف به جای نصیحت ... سنگ بزند آدم را... زمین بزند آدم را... به کجا رسیدی که کلام دیگر در تو تاثیری ندارد؟😭 سنگ ها نشاندار هایی هستند هرکدام مخصوص یک نفر... مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ ﴿۳۴﴾ خداوند سنگ ها را تصادفی نمی اندازد... حتی عذابش هم اندازه و روی حساب است... خدایا ما را جزء حرف گوش نکن ها قرار نده!🤲🏻 اللهم حول حالنا الی احسن الحال...🤲🏻