🌏 شما روسیه را به دلخواه خود می بینید. قسمت اول فارن پالسی ❇️ در اکتبر 2022، نوشتم که جنگ اوکراین یک "آزمون رورشاخ Rorschach Test" بین دو دیدگاه متضاد درباره سیاست‌ بین‌الملل و سیاست‌ خارجی فراهم می‌کند. کسانی که حمایت بی‌پایان از کی‌یف را تأیید می‌کنند، این جنگ را به‌عنوان نقطه عطفی تعیین کننده با پیامدهای دوررس برای نظم جهانی آینده می‌بینند. اگر روسیه شکستی خوارکننده را تجربه کند، ناتو تقویت خواهد شد، نورم های جهانی در مخالفت با تسخیر و سلطه، استوارتر می شود و تجدیدنظرطلبانِ آینده، از تلاش های مشابه بازداشته می شوند. ❇️ با این حال، اگر این جنگ، چیزی نصیب روسیه شود، آنگاه این اصول تضعیف خواهند شد، متجاوزان احتمالی جسورتر می شوند، دموکراسی بی‌اعتبار خواهد شد و سیاست جهانی در مسیر ترسناکی خواهد افتاد. در مقابل، کسانی که حمایتی مشروطتر از کی‌یف را توصیه می‌کنند، این جنگ را به‌عنوان رخدادی محدودتر می‌بینند که بر رویدادهای بعدی در آفریقا، آسیا، خاورمیانه یا هر نقطه‌ای دیگر از جهان، تأثیر چندانی نخواهد گذاشت، هرچند با این نظر موافق‌اند که پیروزی اوکراین مطلوب است اما باور دارند که هدف‌های جنگ ناتو (و کی‌یف) باید با در نظر گرفتن چشم انداز واقع بینانه نظامی اوکراین و سنجش دقیق هزینه‌ها و ریسک‌ها تعیین شود. ❇️ ممکن است فکر کنید که یک سال و نیم گذشته باید قاعدتا موجب تجدیدنظر در برخی از دیدگاه‌های ناظران خارجی شده باشد تا دست کم اندکی محافظه‌کارانه تر عمل کنند. شکست تهاجم ابتدایی روسیه، تحمیل تحریم‌های گسترده و ضدحملات موفق اوکراین در تابستان 2022، مسکو را متقاعد نکرد تا از جنگ دست بردارد و عملکرد نظامی اش هم از آن زمان بهتر شده است. ❇️ ضدحمله کنونی اوکراین هنوز به دستاوردهای معناداری نرسیده، هرچند کی‌یف هنوز به هیچ حمله همه جانبه ای علیه خطوط اصلی دفاعی روسیه دست نزده است. اما به جای هضم این تحولات تازه و بازنگری در دیدگاه‌هایشان، بسیاری از ناظران، صرفا در باورها و تعهدات قبلی‌شان راسختر شده و رویدادهای اخیر را به عنوان تاییدی بر مواضع گذشته شان تعبیر می کنند. ❇️ این گرایش همزمان با شورش کوتاه ماه گذشته یوگنی پریگوژین و گروه واگنر آشکارا به نمایش درآمد. حجم گسترده ای از تحلیل و تفسیرها، به کالبدشکافی این پیشامد غریب اختصاص یافت اما آنچه من را شگفت زده کرد، زاویه نگاه ناظران خارجی بود که این شورش را تأییدی بر مواضع قدیمی‌شان و دلیلی برای تثبیت نظریات پیشین خود دیدند. تندروهای غربی، بلافاصله ادعای پریگوژین را در بوق کردند که توجیهات ولادیمیر پوتین برای شروع جنگ، دروغ‌هایی بیش نبوده و با این کارشان یک لاف زن شناخته شده را به عنوان یک منبع بسیار معتبر معرفی کردند. دیگرانی هم به‌سرعت نتیجه گرفتند که پوتین به دردسر عمیقی افتاده، سلطه اش بر قدرت در کرملین برای همیشه تضعیف شده، واکنش ملایم او به مبارزه طلبی پریگوژین نشان‌دهنده این است که او یک ببر کاغذی است و تهدیدهایش برای تشدید جنگ، لاف زنی هایی است که می توان آنها را نادیده گرفت. منبع https://foreignpolicy.com/2023/07/21/putin-prigozhin-russia-west-rorschach/?tpcc=recirc_latest062921 کانال تحلیلی شطرنج سیاست🌤🌤☀️ @shatranjsiasat