♦️این روزها در اطراف مرزهای شمال غربی کشور شاهد تحرکاتی با پشتیبانی رژیم صهیونیستی هستیم که در صدد است با تغییر در خطوط مرزی بین المللی، ارتباط ایران را با ارمنستان قطع کند. در مقابل، نهادهای تصمیم گیرنده کشور، با توجه به اهمیت راهبردی حفظ این مرزها برای ایران، از هیچ تلاشی برای نقش بر آب کردن توطئه‌ی صهیونیست‌ها دریغ نمی‌کنند. به گونه‌ای که حتی اگر مسأله با رایزنی‌های دیپلماتیک حل نشود، حضور نظامی ایران هم در این مناطق دور از ذهن نخواهد بود.
🔹طبیعی است که این حضور نظامی، هزینه‌هایی را برای کشور به همراه داشته باشد، اما صَرف چنین هزینه‌هایی در مقایسه با منافعی که از طریق حفظ امنیت و گسترش روابط اقتصادی با کشورهای همسایه، نصیب کشور می‌شود، امری منطقی به نظر می‌رسد.
🔸سوال: چرا در مورد این جنگ احتمالی در پی پاسخ مناسب برای آن هستیم اما در مورد جنگ اطلاعاتی‌ای که سال‌هاست با سرمایه‌گذاری صهیونیست‌ها در کشور ما آغاز شده، آن‌گونه که باید حساسیت نشان نمی‌دهیم؟ جنگ نرمی که با حمله به ایمان و باورهای مردم جامعه، هدف اصلی خود را از بین بردن نظام مقدس جمهوری اسلامی قرار داده است.
با وجود تاکید رهبری در مورد لزوم داشتن آرایش جنگی در مقابل شبیخون فرهنگی دشمن، به جای توجه و اتخاذ راهکار مناسب از سوی نهادهای مسئول، با توجیهاتی از قبیل لزوم حفظ وحدت جامعه و عدم دوقطبی‌سازی آن، زمینه برای ادامه هرچه بیشتر تاخت و تاز فرهنگی دشمن فراهم می‌شود.
🔹علت این تفاوت چیست؟
کانال تحلیلی شطرنج سیاست🌤🌤☀️
@shatranjsiasat