✍ ناتو ابزار سلطهء نظامی بود که دیگر برای آمریکای رو به افول کارآیی ندارد. ناتوی آسیایی یا ناتوی عربی که دیگر جای خود دارد. ✍ برای مقابله با قدرت شوروی و ورشو، آمریکایی ها ناتو را ایجاد کردند. بعد از فروپاشی شوروی و ایجاد نظم تک قطبی به هژمونی آمریکا، ناتو ابزاری برای کمک به پیشبرد اهداف نظامی امریکا بوده است. اکنون در جنگ اوکراین فقط چند کشور محدود اروپایی در کنار آمریکا،حاضر به ارسال کمک های نظامی خود به اوکراین شده اند. در واقع نه آمریکا و نه آن چند کشور نیروهای نظامی خود را وارد معرکه نکرده اند. چون دیگر ناتو توانایی کافی برای حضور در عرصه های جنگ طولانی را ندارد. دلیل آن هم ضعف روزافرون آمریکایی ها در جهان در حال گذار قدرت است. یعنی ناتو بدون آمریکا اصلا معنا پیدا نمی کند. 📝 در غرب آسیا یا همان خاورمیانه، آمریکایی ها به دنبال ایجاد ناتوی عربی بودند. یعنی کشورهای شورای همکاری خلیج فارس به ویژه امارات و عربستان در کنار مصر و اردن و اسراییل کمربند امنیتی را ایجاد کنند که منافع غرب با حضور کمتر امریکا تامین شود. البته هدف این ناتو چیزی جز بازدارندگی در مقابل ایران نیست. امری که مصر و اردن حاضر به شرکت در آن نشدند. ⚡️بقیه اعضا هم البته جز امارات و سعودی ها به دنبال تقابل با ایران نیستند؛ چون می دانند با چه کشوری رو به رو هستند.⚡️ ضمن اینکه سعودی ها با دیدن سرنوشت اوکراین و عاقبت حضور امریکایی ها در افغانستان بهتر می دانند که تکیه ناتوی عربی که آمریکایی ها به دنبال ایجاد آن هستند، یعنی سرمایه گذاری روی قدرتی که دیگر قابل اعتماد نیست؛ که اگر بود اصلا نیازی به مطرح کردن ناتوی عربی نبود.🔥 📝 اخیرا هم که آمریکایی ها با حضور در شرق آسیا و مطرح کردن ناتوی آسیایی به دنبال ایجاد حفاظ امنیت دیگری جهت کمتر کردن هزینه ها و حضور خود در این منطقه هستند. یعنی ژاپن، کره جنوبی و حتی فیلیپین؛ که البته هدف مقابله با چین است.⚡️این در حالی است که علی رغم درگیری ها و رقابت های کشور منطقه با چین، هیچ کدام از آنها به دنبال تقابل مستقیم یا ایجاد سازمانی که چین را به چالش بکشد، نیستند. چرا که می دانند هم ابزار امریکایی ها در این رقابت خواهند بود و هم از روابط گسترده تر با چینی که در حال تبدیل شدن به قدرت اول اقتصادی جهان است، ممکن است باز بمانند. 🌈 نتیجه موارد بالا چیزی جز افول بیشتر آمریکا و ایجاد نظمی جدید از جهان در حال گذار قدرت نیست. نظمی که به نظر می رسد قدرت های منظقه ای و فرامنطقه ای به تنهایی و یا از طریق ایجاد ائتلاف های نظامی- اقتصادی، قطب های جدیدی را به وجود بیاورند. #شطرنج باز ۳۱۳ ( دانش آموخته کارشناسی ارشد روابط بین الملل) کانال شطرنج سیاست @shatranjsiasat