✍🌎 چین و تغییر ساختار نظم جهانی غربی ✍☀️ اتحاد جماهیر شوروی یک تهدید وجودی برای ایالات متحده بود، اما چالش کمتری را برای اقتصاد جهانی یا نهادهای نظام بین‌الملل داشت. وضعیت چین اکنون متفاوت است و گرچه از دید نخبگان سیاسی آمریکا یک تهدید امنیتی هم برای ایالات متحده به شمار می رود، اما یک چالش بزرگ برای نظم اقتصادی و سیاسی جهانی است. ☀️ در این راستا دولت آمریکا از زمان ریاست جمهوری دولت باراک اوباما برای ممانعت از روند رو به افزایش قدرت و نفوذ چین دست به کار شد، ترامپ به آن حالت تهاجمی تری بخشید و دولت بایدن از همه ظرفیت های اقتصادی -تجاری، سیاسی، نظامی واشنگتن برای در برگیری یا همان سیاست مهار پکن بهره می برد. ✍☀️از دهه ۱۹۹۰ تا اواسط دولت دونالد ترامپ، ایالات متحده و متحدان غربی‌ آن تلاش کردند تا چین را به نحوی عمیق‌تر در ورطه سیاسی و اقتصادی نظم و نهادهای حاکمیت جهانی ادغام کنند. ورود چین به سازمان تجارت جهانی (WTO)، ایجاد مکانیسم +۵ در حاشیه G-۷ و ایجاد G-۲۰ نیز در همین راستا بود. ✍☀️ با اینحال در واقعیت، رفتار چین و نقش آن در نهادهایی که در آن حضور دارد، خلاف آن چیزی را موجب شد که غرب انتظار داشت؛ در عمل رویکرد غرب نسبت به پکن منجر به افزایش قدرت و نفوذ این کشور در نهادها و رژیم های بین المللی شد. چین این کار را به چند طریق ممکن کرد: 🪐 سود (Profiting)- بهره برداری از نظم جهانی برای رشد یا پیشبرد اهداف ملی. این خط مشی به طور گسترده رویکرد چین نسبت به تعامل با تجارت بین‌المللی و موسسه های مالی را در دهه‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ نشان می‌دهد. 🪐 نفوذ (Penetrating)- دستیابی به یک سازمان یا رژیم برای شکل‌دهی به سیاست آن به منظور کسب مزیت‌هایی برای چین. این ویژگی رویکرد چین به تعامل با سازمان ملل در دهه گذشته را توضیح می دهد. 🪐 سواری گرفتن(Piggybacking)- بهره گیری از اقدامات چالش برانگیز قدرت های در حال ظهور و نارضایتی برخی‌ها از نظم جهانی (به ویژه در روسیه و همچنین هند، برزیل و دیگر کشورها). 🪐 پیشنهاد (Proposing)- چین در برخی حوزه ها، تلاش دارد نقش پیشنهاد دهنده قانون یا مبتکر نهاد را ایفا کند. ✍✅ استراتژی کلی چین در دو دهه گذشته، کاهش نفوذ قدرت های غربی بر نهادها و ترتیبات نظم جهانی و تغییر موازنه قدرت نظامی بوده است. برای دستیابی به این هدف بزرگ، چین در میان کشورهای جنوب از حمایت بین‌المللی قابل توجهی برخوردار شده است. اما غربی ها به ویژه آمریکا، توان نظامی رو به رشد چین را یک تهدید می ‌دانند. اکنون پکن در برخی حوزه‌ها، به دنبال براندازی یا حداقل دگرگونی نهادها و ساختارهایی است که نظم جهانی آمریکایی مدت زیادی بر آن استوار بود. سازمان شانگهای و بانک سرمایه‌گذاری زیربنایی آسیا. از جمله نهادهایی هستند که چین از اعضای اصلی و موسس آن هست که می توانند جایگزینی برای نهادهای غربی باشند. ✍#شطرنج باز ۳۱۳ @shatranjsiasat