اگر با چموشىاى كه دارد رها كند او را به زمين مىكوبد و ديگر نمىتواند كنترلش كند. گويند: «اَشْنَقَ النّاقَةَ» هنگامى كه سر شتر را با مهار نگه دارد و بالا بكشد و «شَنَقَها» نيز به همين معنى است. اين معنى را ابن سكيّت در كتاب اصلاح المنطق گفته است. و اين كه امام فرمود: «اَشْنَقَ لَها» و نفرمود: «اَشْنَقَها»، زيرا مىخواست هموزن باشد با «اَسْلَسَ لَها»، گويا آن حضرت فرموده: اگر سرش را بالا بكشـد، بدين معنى كه سر شتر را با مهار او بالا نگاه دارد.