خییلی دلم برای شهدای گمنام و خاکهایِ رملیِ فکه تنگ شده ... خاکی که هنوزم که هنوزه دلم نمیاد روش پا بزارم ... آخه از حاج‌حسین‌یکتا شنیدم که می‌گفت: شهدا شاید استخوان هاشون از خاک درآمده باشد.. اما وجودشان، قلبشان و چشم شان در این خاک هستش هنوز 💔