امروز صبح برای رای دادن به حوزه انتخابیه دیگری رفتم؛ چرا که در شهرستان محل زندگی، هیچ فردی نبود که بتواند نظرم را برای رای دادن جلب کند. زحمت چند ساعت رانندگی را به جان خریدم و رفتم و رای دادم و برگشتم، اما صبح قبل از رفتن این یک دقیقه و چند ثانیه را دیدم و بارها نگاه کردم و نگاه کرد. نه اینکه فرد حاضر رهبر این مملکت است، برای اینکه یاد بگیرم؛ یاد بگیرم که چگونه یک نفر می‌تواند این همه هوشیارانه از هیچ همه چیز بسازد، از دستی که عصا ندارد، از زیلویی که در کف محل اخذ رای فرش شده و از گام‌های استواری که برداشته می‌شود، از لبخندی که هنگام ارائه کارت ملی و شناسنامه زده می‌شود که اگر قدرت آن را با قدرت گام‌هایی که برداشته شد جمع بزنیم متوجه عمق ابتکار در دیپلماسی عمومی و انتقال مفهوم قدرت و اقتدار را متوجه می‌شویم... آیت‌الله خامنه‌ای با همین یک دقیقه ویدئو به همه گفتند که کُت تن کیست... ..... ....