💠بهتر است پیش از هر آیه ای ابتدا آیه مذکور در سطرهای بالا را از نو مشاهده کنیم: «قُلْ ما یَعْبَؤُا بِکُمْ رَبِّی لَوْ لا دُعاؤُکُم». نه فقط اذن دعا داده، ارزش انسان را در دعا قرار داده است. 🔸اعلامیۀ اذن دعا و جواز گفتگو با خداوند: «إِذا سَأَلَکَ عِبادی عَنِّی فَإِنِّی قَریبٌ أُجیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ» : اگر بندگانم دربارۀ من از تو بپرسند، بگو که من نزدیک هستم و دعای دعوت کننده را اجابت می‌کنم وقتی که من را می‌خواند. 📌شگفتا! در همه جای قرآن دربارۀ خودش، واژگان کبریائی و ضمیرهای جمع «نا»، «نحن» به کار می‌برد و ضمیرهای مفرد خیلی کمتر آمده است، اما در این آیه که اعلامیۀ اذن و جواز دعا است چقدر صمیمانه پائین آمده و دوست همدوش انسان و رفیق مخلوق خود می‌گردد. 📚 انسان وعلوم انسانی در صحیفه سجادیه 💠 @shefavahajat