مرحوم بهاری همدانی: #اصناف_مغرورین _اَطِبّاءِ نفوس، پرهیز دادند اولیاء[دوستان] خود را از التذاذات دنیویه، همچنانکه پدر مهربان طفل عزیز خود را پرهیز دهد در حین مرض از اطعمه[خوردنی ها] لذیذه به جهت تحصیل صحّت او حُبّا لِلوَلَد[به خاطر دوستیِ فرزند]. پس اگر [مولایی] که دو بنده داشته باشد یکی را به حال خود واگذارد و مُهمل، دیگری را متعرّض شود به انواع ریاضات و امورات شاقّه[سخت] به جهت تحصیل صحّت او از امراض و رفع معایب او، این دلیل بر محبّت مولی است نسبت به بنده دوم نه اوّلی. #تذکره_المتقین ص۱۰۰ #کتاب #اصناف_مغرورین #مواعظ این‌ مطلب مرحوم #بهاری_همدانی مرا به یاد این بیت #بیدل_دهلوی انداخت: نامحرم کرشمه ی اُلفت کسی مباد باب ترحّمیم، زمانی عتاب کن @ASI_khorasani