دنیا که جز بی مرامی، هرگز نبوده مرامش اندازه استخوانی حتی نیرزد تمامش از سفره پر فریبش، از گندمش یا که سیبش میسوزد آخر ز حسرت، هر کس که‌ گردیده خامش دلبستگی بر حلالش وقتی پشیمانی آرد ای وای بر من که عمری دل بسته ام بر حرامش با هر نفس رفتم از خود، با هر نفس کم شد عمرم از رفتنش مانعی نیست، وقتی نفس بوده گامش آلودگی کار من شد، جرمم ترازو شکن شد در حیرتم از گناهان، توبه کنم از کدامش؟! #علی_مقدم #عاصی_خراسانی ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ ۱۵ شوال ۱۴۴۵ @sheikh_ali_moghaddam