امام علی علیه السلام می فرمایند :
تَأوِيلُ مَدِّ عُنُقِكَ في الرُّكوعِ : تُخطِرُ في نفسِكَ آمَنتُ بكَ و لَو ضربت عُنُقِي
ترجمه :
تأويل كشيدن گردنت در ركوع نيز اين است كه با خود گويى : اگر گردنم را بزنى باز به تو ايمان دارم
.
.
.
جز عجز، کمال را نباشد اُفُقی
زیبنده ی بنده است و "نِعمَ الخُلُقی"
تاویلِ رکوعِ بنده این می باشد :
"آمنتُ بِکَ وَ لَو ضَرَبتَ عُنُقی"
#عاصی_خراسانی