لا يُحِبُّ اللهُ‌ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَنْ ظُلِمَ وَ كانَ اللهُ‌ سَميعاً عَليم ظلم به انسانها به قدری زشت است که فقط یک جا در قرآن داریم که باصدای بلند میتونی داد بزنی و حرف زشت بزنی، اونم وقتی است که بهت ظلم شده، ‌خدا بدگویی بلند و آشکار را دوست نمی‌دارد مگر از کسی که مورد ستم قرار گرفته باشد، و خدا شنواي داناست. دین ما دین اخلاق است، دینی است که پیامبرش برای اخلاق مبعوث شده است ولی در این آیه جواز حرف زشت با صدای بلند داده شده است. چون خدا میداند وقتی کسی مورد ظلم واقع میشود ، طبیعی است که قاطی کند. به همدیگر ظلم نکنیم. تهمت و برچسب زنی بزرگترین ظلم در دین ماست.... .