📚مختصری در مورد حضرت داوود ع يكى از پيامبران بزرگى كه علاوه بر قدرت معنوى و نبوت، داراى حكومت ظاهرى وسيع نيز بود، حضرت داوود عليه‏السلام است كه نام مباركش شانزده بار در قرآن آمده است. حضرت داوود عليه‏السلام در سرزمينى بين مصر و شام ديده به جهان گشود، او از نواده‏هاى‏ حضرت يعقوب است و به نُه واسطه به يكى از فرزندان حضرت يعقوب مى‏رسد، پدرش ايشا نام داشت. او صد سال عمر كرد، كه چهل سال از آن را حكومت نمود. ماجراى شهرت داوود عليه‏السلام - همانطور كه پيش از اين شرح داده شد - آن هنگام شروع شد كه به عنوان يكى از سربازان طالوت، به جنگ جالوت و لشگرش رفت و با سنگى كه در فلاخن خود نهاده بود، جالوت جبار را كشت (كه داستانش در صفحه قبل گذشت). ايشا ده پسر داشت، داوود عليه‏السلام كوچك‏ترين آن‏ها بود. حضرت داوود عليه‏السلام بسيار خوش صورت بود، به طورى كه وقتى صدايش به مناجات بلند مى‏شد، پرندگان به سوى او مى‏آمدند و حيوانات وحشى گردن مى‏كشيدند تا صداى دلنشين او را بشنوند، او كوتاه قد و كبود چشم و كم‏مو بود، در ميان بنى اسرائيل و در پيشگاه طالوت فرمانده شجاع و باايمان لشگر بنى اسرائيل، داراى موقعيت عظيم بود، پس از آن كه طالوت از دنيا رفت، بنى اسرائيل حكومت و فرماندهى طالوت را در اختيار داوود عليه‏السلام گذاشتند، و همه ثروت‏هاى داوود را به او سپردند، وقتى كه به حاكميت رسيد، خداوند او را به مقام پيامبرى نيز رسانيد ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی