وی به همراه خانواده و راننده‌اش عازم مشهد بود که در سی کیلومتری قوچان اتومبیل آنها دچار سانحه شد و روح وی در جوار حق آرمید.  بستگان وی پس از اطلاع از این حادثه خود را به قوچان رساندند و پیکر وی را به مشهد بردند. با انعکاس این خبر در مطبوعات جمعیت بسیاری آماده تشییع شدند. بسیاری این سانحه را توطئه ساواک می‌دانستند. به همین خاطر صبح 31 تیر 1357 مراسم تشییع وی که از میدان فردوسی مشهد به طرف حرم امام رضا (ع) آغاز شده بود در اندک زمانی به تظاهراتی علیه رژیم تبدیل شد و به سبب تیراندازی عوامل رژیم، چند نفر کشته و زخمی شدند. با این وجود پیکر ایشان پس از طواف در حرم و اقامه نماز میت توسط آیت‌الله سیدعبدالله شیرازی برای آرام شدن جو مشهد، به تهران منتقل و با نظارت ساواک به پزشکی قانونی برده شد. ساواک و شهربانی به سرعت جلسه‌ای تشکیل دادند و با توجه به نگرانی استاندار خراسان در مورد بازگشت پیکر مرحوم به مشهد و ایجاد ناآرامی در شهر و حتی سرایت این ناآرامی‌ها به تهران، تصمیم گرفته شد تا بدون انجام هیچگونه تشریفاتی پیکر را در خواجه ربیع مشهد دفن کنند و تنها به خانواده وی اجازه داده شد تا در ساعت ۱۰ شب اول مرداد ۱۳۵۷ پیکر را بدون اطلاع هیچکس به مهدیه برده و مراسم مختصری برایش برگزار کنند ❌ ادامه در پست های بعدی... #شماره_بیست_و_هفتم ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی