🔴 دمی با کافی شیخ حسن کافی برایمان توضیح می‌دهد که اگرچه شروع فعالیت‌های سیاسی شهید از سال‌ها قبل از کشته شدنش آغاز می‌شود، اما نقطه عطف مبارزات وی از اردیبهشت سال ۵۷ یعنی حدود دو ماه قبل از مرگ وی رقم می‌خورد. وی این طور شرح می‌دهد: در اردیبهشت ۵۷ که مصادف با شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) بود، برادرم سخنرانی پرشوری کرد و در آن سخنرانی صراحتا نام حضرت امام(ره) را روی منبر بیان و از ایشان تجلیل کرد که همین ماجرا سبب خشم بیش از پیش رژیم و احضار برادرم به‌ساواک شد. شیخ حسن کافی ادامه می‌دهد: ۳۰ تیر ماه همان سال مصادف شد با نیمه شعبان و امام راحل از نجف اعلام کردند، امسال به‌خاطر چهلم شهدای تبریز این میلاد بزرگ را جشن نمی‌گیریم و چراغانی نمی‌کنیم، صبح روز پنجشنبه ۲۹ تیرماه، منوچهر ازغندی رئیس کلانتری ۱۲ برادرم را احضار و از ۸ صبح تا ۱۲ ظهر به‌خاطر این تصمیم نسبت به‌ایشان و حضرت امام هتاکی و فحاشی می‌کند و در نهایت پیشنهاد می‌دهد یا برادرم کلید مهدیه را به‌آنها بدهد تا خودشان آنجا را چراغانی کنند، یا طبق رسم هر سال خودش این کار را انجام دهد یا به‌مشهد سفر کند که برادرم در آن شرایط مجبورا و تحت فشار، سفر به‌مشهد را انتخاب می‌کند. ❌ از زبان شیخ حسن کافی ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی