آنچه به دست آورده به سود او} از کار نیک «وَ عَلَیْها مَا اکْتَسَبَتْ» { و آنچه به دست آورده به زیان اوست. } از کار بد. وقتی پیامبر صلّی الله علیه و آله این را شنید فرمود: حال که این کار را برای من و امتم کردی، برایم بیافزای. خداوند فرمود: بخواه.این کار را برای تو وامتت کردم. سپس فرمود: حال که تو این آیه را با همه شدت و سنگینی اش پذیرفتی و با این که من آن را بر امت‌های دیگر عرضه کردم اما از پذیرشش سر باز زدند، امت تو آن را پذیرفتند، پس بر عهده من است که آن را از دوش امت تو بردارم، و فرمود: «لا یُکَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها لَها ما کَسَبَتْ» {خداوند هیچ کس را جز به قدر توانایی اش تکلیف نمی کند. آنچه به دست آورده به سود او} از کار نیک «وَ عَلَیْها مَا اکْتَسَبَتْ» { و آنچه به دست آورده به زیان اوست. } از کار بد. وقتی پیامبر صلّی الله علیه و آله این را شنید فرمود: حال که این کار را برای من و امتم کردی، برایم بیافزای. خداوند فرمود: بخواه. حضرت فرمود: «رَبَّنا لا تُؤاخِذْنا إِنْ نَسِینا أَوْ أَخْطَأْنا» {پروردگارا، اگر فراموش کردیم یا به خطا رفتیم بر ما مگیر. } خداوند عزّ و جلّ فرمود: به خاطر ارجمندی تو نزد من، امتت را به خاطر فراموشی و اشتباه مؤاخذه نمی کنم حال آن که امت‌های پیشین وقتی چیزی را که به آنان تذکر داده شده بود فراموش می‌کردند درهای عذاب را بر آنان می‌گشودم، اما این را از امت تو برداشتم، نیز امت‌های پیشین وقتی اشتباه می‌کردند به خاطر اشتباه مؤاخذه و عذاب می‌شدند، اما به خاطر ارجمندی تو نزد من، این را نیز از امت تو برداشتم.
پیامبر صلّی الله علیه و آله فرمود: خداوندا حال که این را به من عطا کردی، برایم بیافزای. خداوند متعال فرمود: بخواه. فرمود: «رَبَّنا وَ لا تَحْمِلْ عَلَیْنا إِصْراً کَما حَمَلْتَهُ عَلَی الَّذِینَ مِنْ قَبْلِنا» {پروردگارا، هیچ بار گرانی بر دوش ما مگذار؛ همچنان که بر [دوش] کسانی که پیش از ما بودند نهادی. } یعنی بار دشواری‌هایی که بر عهده پیشینیان ما بوده است. خداوند در اجابت این درخواست فرمود: از امت تو بارهایی را که بر دوش امت‌های پیشین بود برداشتم، من نماز را از آن‌ها فقط در قطعه‌هایی مشخص از زمین می‌پذیرفتم که خودم برایشان انتخاب کرده بودم گرچه از آن‌ها دور بود، اما برای امت تو سرتاسر زمین را سجده گاه و پاک کننده ساختم، این از جمله بارهای سنگین بر دوش امت‌های پیش از تو بود که از دوش امت تو برداشتم.فرمود: بخواه. فرمود: «رَبَّنا وَ لا تَحْمِلْ عَلَیْنا إِصْراً کَما حَمَلْتَهُ عَلَی الَّذِینَ مِنْ قَبْلِنا» {پروردگارا، هیچ بار گرانی بر دوش ما مگذار؛ همچنان که بر [دوش] کسانی که پیش از ما بودند نهادی. } یعنی بار دشواری‌هایی که بر عهده پیشینیان ما بوده است. خداوند در اجابت این درخواست فرمود: از امت تو بارهایی را که بر دوش امت‌های پیشین بود برداشتم، من نماز را از آن‌ها فقط در قطعه‌هایی مشخص از زمین می‌پذیرفتم که خودم برایشان انتخاب کرده بودم گرچه از آن‌ها دور بود، اما برای امت تو سرتاسر زمین را سجده گاه و پاک کننده ساختم، این از جمله بارهای سنگین بر دوش امت‌های پیش از تو بود که از دوش امت تو برداشتم. امت‌های پیشین اگر نجاستی تنشان را ناپاک می‌کرد آن قسمت را از تن خود می‌بُریدند، اما برای امت تو آب را پاک کننده نهادم، این نیز از جمله بارهای سنگین بر دوش آنان بود که از دوش امت تو برداشتم. امت‌های پیشین قربانی هایشان را بر دوش می‌گرفتند و تا بیت المقدس می‌بردند، آن گاه قربانیِ هر کس را می‌پذیرفتم آتشی بر آن می‌فرستادم و آتش آن را در کام می‌کشید و او شادمان برمی گشت، و قربانیِ هر کس را نمی پذیرفتم او ناامید برمی گشت، اما قربانی‌های امت تو را در شکم فقرا و مستمندانشان جای دادم، آن گاه قربانیِ هر کس را بپذیرم آن را برایش چندین برابر می‌کنم و قربانیِ هر کس را نپذیرم مجازات‌های دنیاامت‌های پیشین اگر نجاستی تنشان را ناپاک می‌کرد آن قسمت را از تن خود می‌بُریدند، اما برای امت تو آب را پاک کننده نهادم، این نیز از جمله بارهای سنگین بر دوش آنان بود که از دوش امت تو برداشتم. امت‌های پیشین قربانی هایشان را بر دوش می‌گرفتند و تا بیت المقدس می‌بردند، آن گاه قربانیِ هر کس را می‌پذیرفتم آتشی بر آن می‌فرستادم و آتش آن را در کام می‌کشید و او شادمان برمی گشت، و قربانیِ هر کس را نمی پذیرفتم او ناامید برمی گشت، اما قربانی‌های امت تو را در شکم فقرا و مستمندانشان جای دادم، آن گاه قربانیِ هر کس را بپذیرم آن را برایش چندین برابر می‌کنم و قربانیِ هر کس را نپذیرم مجازات‌های دنیا را از او بازمی دارم، این نیز از جمله بارهای سنگین بر دوش پیشینیان تو بود که از دوش امت تو برداشتم. بر امت‌های پیشین نماز را در تاریکی‌های شب و نیمه‌های ظهر واجب گرداندم که این نیز از دشواری‌های بر دوش آنان بود، اما این را نی