✅ گر ولایت اهل‌بیت (علیهم‌السلام) را داری، پس چه باک از بلا و فقر و بیماری؟! فضیل بن‌ یسار گوید: به محضر #امام_صادق علیه‌السلام رسیدم، در ایام بیماری منجر به شهادت که (بخاطر ذوب شدن بدنشان بر اثر زهر #منصور_دوانیقی لعنةالله‌علیه) جز سر شریف، چیزی از حضرت باقی نمانده بود؛ آنگاه فرمودند: 🌿 «ای فضیل! من فراوان می‌گویم که وقتی خداوند متعال کسی را با ولایت ما آشنا کند، چه باکی بر اوست که تنها بر سر کوهی بماند تا مرگش فرا رسد؟! ای فضیل بن یسار! عامۀ مردم به چپ و راست منحرف شدند، ولی ما و شیعیانمان به صراط مستقیم هدایت شده‌ایم (وَهَدَينَاهُمَا الصِّرَاطَ المُستَقِيمَ؛ سوره صافات، آیه ۱۱۸)؛ ای فضیل! اگر آنچه (از امکانات دنیا که) بین شرق و غرب عالم است برای مؤمن باشد، همان خیر اوست و اگر اعضای بدنش قطعه‌قطعه گردد نیز همان خیر اوست؛ ای فضیل! خداوند برای مؤمن، کاری جز به خیر او انجام نمی‌‌دهد؛ ای فضیل! اگر این دنیای پست در نزد خداوند متعال به اندازۀ بال مگسی می‌ارزید، به دشمنانش جرعۀ آبی هم از آن نمی‌‌نوشانید! ای فضیل! هرکس که در زندگی هَمّ و غمّش فقط یک چیز باشد (انجام وظایف دینی و جلب رضایت امام زمانش)، خداوند هم او را به هدفش می‌رساند، ولی هرکس که هدفش به هر جایی سر کِشد (و بندۀ هوای نفس و خواست دلش باشد)، خدای تعالی نیز اهمّیت نمی‌دهد که او در کدام وادی حیرت به هلاکت برسد!» 💠 «عَنْ فُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام فِي مَرْضَةٍ مَرِضَهَا لَمْ يَبْقَ مِنْهُ إِلَّا رَأْسُهُ‌ فَقَالَ يَا فُضَيْلُ إِنَّنِي كَثِيراً مَا أَقُولُ مَا عَلَى رَجُلٍ‌ عَرَّفَهُ اللَّهُ هَذَا الْأَمْرَ لَوْ كَانَ فِي رَأْسِ جَبَلٍ حَتَّى يَأْتِيَهُ الْمَوْتُ يَا فُضَيْلَ بْنَ يَسَارٍ إِنَّ النَّاسَ أَخَذُوا يَمِيناً وَ شِمَالًا وَ إِنَّا وَ شِيعَتَنَا هُدِينَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ يَا فُضَيْلَ بْنَ يَسَارٍ إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَوْ أَصْبَحَ لَهُ مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ كَانَ ذَلِكَ خَيْراً لَهُ وَ لَوْ أَصْبَحَ مُقَطَّعاً أَعْضَاؤُهُ كَانَ ذَلِكَ خَيْراً لَهُ يَا فُضَيْلَ بْنَ يَسَارٍ إِنَّ اللَّهَ لَا يَفْعَلُ بِالْمُؤْمِنِ إِلَّا مَا هُوَ خَيْرٌ لَهُ يَا فُضَيْلَ بْنَ يَسَارٍ لَوْ عَدَلَتِ الدُّنْيَا عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ جَنَاحَ بَعُوضَةٍ مَا سَقَى عَدُوَّهُ مِنْهَا شَرْبَةَ مَاءٍ يَا فُضَيْلَ بْنَ يَسَارٍ إِنَّهُ مَنْ كَانَ هَمُّهُ هَمّاً وَاحِداً كَفَاهُ اللَّهُ هَمَّهُ وَ مَنْ كَانَ هَمُّهُ فِي كُلِّ وَادٍ لَمْ يُبَالِ اللَّهُ بِأَيِّ وَادٍ هَلَكَ‌.» 📚 کافی (شیخ‌کلینی)، ج۲، ص۲۴۶، ح۵ بحار الانوار (علامه‌مجلسی)، ج۶۴، ص۱۵۰ https://telegram.me/sheikhmahditehrani