نکته قرآنی در محضر قرآن کریم / ۱۴۳۱ ✅ أَلَّذِينَ أُخْرِجُواْ مِن دِيَٰرِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن يَقُولُواْ رَبُّنَا اللَّهُ وَ لَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَٰمِعُ وَ بِيَعٌ وَ صَلَوَٰتٌ وَ مَسَٰجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيراً وَ لَيَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِىٌّ عَزِيزٌ (حج/۴۰) 🔹(مظلومان مورد تهاجم،) كسانى هستند كه به ناحق از خانه و كاشانه‌ى خود رانده شدند (و گناهى نداشتند) جز این كه مى‌گفتند: پروردگار ما خداى یكتا است و اگر خداوند (ظلم و تجاوز) بعضى از مردم را به وسیله‌ى بعضى دیگر دفع نكند، صومعه‌ها و كنیسه‌ها و كلیساها و مساجدى كه نام خداوند در آنها بسیار برده مى‌شود ویران مى‌گردد، و قطعاً خداوند كسى كه (دین) او را یارى كند، یارى مى‌دهد، همانا خداوند نیرومند شكست‌ناپذیر است. 🔸كلمه‌ى «صَوامِع» جمع «صومعه» به معناى دِیر و محل عبادت و ریاضت راهبان در بیابان‌ها و غارهاست. كلمه‌ى «بِیَع» جمع «بیعه»، محل عبادت مسیحیان است و كلمه‌ى «صَلوات» جمع «صلاة»، همان كنیسه و محل عبادت یهودیان است. خرابى مسجد یعنى: محو اتّحاد و تشكّل، قطع رابطه با امام عادل، فراموشى فقرا، عدم آگاهى از اوضاع و غفلت از خدا و لذا اگر دشمن بتواند، اوّل این مراكز را قلع و قمع مى‌كند. «لهُدّمت صَوامع و بِیَع...» ❇️ از پيام‌های آیه ▫️آوارگى از وطن روشن‌ترین نمونه مظلومیّت است. «ظُلموا ... الّذین اُخرجوا» ▫️علاقه به وطن، حقّ طبیعى انسان و اخراج از وطن، سلب این حقّ و سبب ظلم است. «اُخرجوا من دیارهم » ▫️در قرآن، تبعید مفسدین فى الارض حقّ و تبعید مؤمنان ناحقّ است. «بغیرحقّ» ▫️دیندارى، سختى و ناگوارى دارد. «اُخرجوا... الاّ أن یقولوا ربّنا اللّه» ▫️مؤمنان، وسیله‌ى تحقّق اراده‌ى الهى‌اند. «دَفعُ اللّه النّاس بعضهم ببعض» (دفاع از خداوند است ولى بدست مؤمنین) ▫️براى حفظ مراكز دینى، گاهى باید خون داد. «دَفعُ اللّه النّاس بعضهم ببعض ...» ▫️آنچه مهم است، دفاع از حریم مساجد است، خواه با جنگ باشد و خواه با قلم و بیان و یا برنامه‌هاى دیگر. «دَفعُ اللّه...» ▫️مهم‌ترین برنامه‌ى دشمن، نابودى مراكز دینى بیداركننده است. «لَهُدّمت» (معابد، نشانه‌ى حضور دین در جامعه است). ▫️نام عبادتگاه مهم نیست، كفّار و متجاوزین با یاد خدا و راه او به هر شكل و در هر كجا كه باشد مخالفند. «صَوامع - بِیَع - صَلَوات - مساجد» ▫️یاد خدا هدف اصلى و روح اعمال در مراكز دینى است. «یُذكر فیها اسم اللّه» ▫️مساجدى مورد ستایش قرآن است كه در آنها از خداوند بسیار یاد شود و به حداقل اكتفا نشود. «كثیراً» (در هر مكانى كه بیشتر یاد او شود، مقدّس‌تر است) ▫️امداد و نصرت الهى، بعد از حركت و تلاش ماست. «لیَنصُرَنّ اللّه مَن ینصره»