23 امام صادق(علیه السلام) داور مدارِ شیعه رود سوی داورش آتش زده است زهر سراپای پیکرش آن زهر گوشت های بدن آب کرده است چیزی نمانده از بدن او به جز سرش عمری غریب بود ولی وقت احتضار اهل و عیال او همه اطراف بسترش می‌کرد اگر که لب تر و می‌گفت تشنه ام بودند جام آب به کف در برابرش سوزم به تشنه ای که به ظهری در آفتاب یک نم نداد آب کسی غیر خنجرش (علی انسانی)