السلام علیک یا حسن ابن علی ایها المجتبی ............... چشم ختــــم الانبیا شد اشکبار مجتبی یا که قلب فاطمه شد داغدار مجتبی با قدی از غم کمان بهر وداع آخرین زینب کبــری نشسته در کنار مجتبی بسکه با خون دل خود خو گرفت و دم نزد صبــــر هم شـــد ناصبور و بیقرار مجتبی تا قیامت جاودان باشد در اعصار و قرون مکتب قــــــــرآن ز صبر پایدار مجتبی غربت و مظلومیش را بین که گردید از ستم خصـــــم جـــــانی در میان خانه یار مجتبی گفت پیغمبـــــر بُوَد بینا به روز واپسین دیده ی هرکس که گردد اشکبار مجتبی آنقدر زهر جفـــا بر پیکرش تأثیر داشت کز شرارش سوخت قلب پر شرار مجتبی ای دریغـا تار و پود عمر او از هم گسست شد خزان از فتنـــه ی گلچین بهار مجتبی بر پدر چون شمع سوزان گرید و بنهاده است ســــر به دیوار غریبـــــی یــــادگار مجتبی این جهان بعد از علی مظلومتر از او ندید تیره تـــر بود از شب غم روزگار مجتبی گرچه از مظلومی او قرنها بگذشته لیک بوی غُــــربت آید از خاک مزار مجتبی ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ ✍️حاج محمّد نعیمی (قم المقدّسه)