بریده زین جهان و جان ز سوز این زمانه دل فِتانده از نفس مرا به شوقِ هر بهانه دل به هفت شهر عشق پر کشید و خسته گشته باز جز از حصار سینه ام ندارد آشیانه دل چنان بسوزم اندرین سرای بر فنا که گاه کشد شراره وار در وجودِ من زبانه دل تمامِ شهرتم در این بود که عاشقانه چند سروده ام غزل غزل ز وصفِ این یگانه دل نه سودی از جهان بَرم نه فیضی از وصال یار چه خوش کنم بدین ره و نگارِ بی نشانه دل #کمال_بافقی #شعر #ارسالی_مخاطب 📜 @sheraneh_eitaa