شفاعت حضرت زهرا با دو دست حضرت ابوالفضل العبّاس روز محشر روز پاداش و جزا حضرت ختمی رُسُل ، خیرُالوَریٰ گوید این طُرفه سخن را با علی که بیاوَر دخترم را یا علی تا که محشر را پر از رحمت کند تا شفاعت از همه اُمّت کند پس علی آن را إِجابت می کند أَمرِ اَحمَد را إِطاعت می کند در میان اضطراب و واهمه چونکه آید دخت احمد فاطمه گویَدَش میر و امام عالمین کِی تمام هستی ام ، اُمُّ الحُسین ای جمالت ماه تابان علی وِی رُخَت شمع شبستان علی ای کلیدِ سِرِّ خلقت نزد تو چیست اسباب شفاعت نزد تو؟ فاطمه گوید بر آن والامقام کِی پسر عمّ نبیِّ ذوالکرام هَست آن أَسباب،ای نور مبین دست های زاده امّ البنین آن دو دستی که فتاد از ظُلم و کین بر روی خاک از یسار و از یمین گویم این را با نوا و زمزمه کِی نبی را پاره تن ، فاطمه عُمر ما گردیده از عصیان تباه کوله بار ما بُوَد پُر از گناه در قیامت ، وقت میزان و جزا هست کوتَه از دو عالَم دستِ ما حق آن ساقی که خود سر مست بود در کنار علقمه بی دست بود ای عطایت در دو عالَم بی نظیر روز محشر دست ما را هم بگیر 🔴 این مثنوی در سال ۸۶ سروده شده #دلنوشته #حضرت_عباس #شعر_حضرت_عباس #شفاعت #حضرت_زهرا @sherosabk