توسل به ساحت مقدس آقا اباعبدالله علیه السلام من‌ از تاریکی قبرم هراسانم حسین جانم چه می آید سرم آخر نمیدانم حسین جانم بدم،اهل گناهم،روسیاهم،لیک در دنیا همیشه یاد غمهای تو‌ گریانم حسین جانم به یاد محشر و‌ میزان و یاد برزخ و‌ دوزخ همیشه زار و نالان و پریشانم حسین جانم خجل هستم ز تو از بس که بر من لطف ها کردی ولی من همچنان سرگرم عصیانم حسین جانم مرا تنبیه کن آقا ولی نه با غم هجران که با دوری زِ تو زنده نمی‌ مانم حسین جانم تو بر این نوکرِ عاصی عطا کردی و‌ من امّا نمک‌ نشناسم و دربند شیطانم حسین جانم تو روی نیزه قرآن خواندی‌ و‌ من غافلم از آن غریبه با دعا و‌ ذکر و قرآنم حسین جانم بگیر آقا تو یک بارِ دگر دست گدایت‌ را به راه بندگیِ ‌دوست حیرانم حسین‌ جانم اگر لطفت نبود آقا همیشه دستگیر من عجب بد بود حالم خوب میدانم حسین‌ جانم الهی عاقبت در عرصه ی پیکار با دشمن چنان عابس فدای تو شود جانم حسین جانم به یاد جسم‌ نیزه خورده ات در گوشه ی گودال به سوز دل هماره مرثیه خوانم حسین جانم صدا زد مادرت زهرا،بمیرم،تشنه جان دادی ذبیحِ سر جدا،نور دو چشمانم حسین جانم تو را با سنگ‌ و شمشیر و عصا زد لشکر کوفه به یاد غربت تو سخت نالانم حسین جانم عزیزم‌ گرگ های بی حیا صد پاره ات کردند چه گویم از غمت ای ماه کنعانم حسین جانم نگردد نور چشمم! نور تو خاموش تا محشر بتاب ای غرق خون مهر فروزانم حسین جانم 🔴 مصراع اول این ابیات روز اربعین،در جوار ضریح مقدس آقا امام حسین علیه السلام و‌ ادامه ی آن در تاریخ ۲۷ مهر ۱۳۹۹ سروده شده @sherosabk