منتظران ظهور "تولید دارو تختی"
حتما بخونید و نشر بدهید 1️⃣ علوم ارتباطاتی‌ها اصطلاحی دارن، میگن آدما یک وقتایی می‌افتن توی حباب اطلاعاتی؛ یعنی فکر میکنن مثل خودشون فکر میکنن و نظر اونا غالبه. این مشکل خصوصاً توی شبکه‌های اجتماعی شدیدتره. چون این شبکه‌ها طوری طراحی شدن که مدام پست‌ها و پیام‌های هم‌نظر با خودتو ببینی. 2️⃣ علوم شناختیا، میگن حافظه تاریخی آدما از وقایع، عموماً توی همون ساعات و روزای اول حادثه شکل می‌گیره و تا سال‌های سال، وقتی یاد اون شخص یا مکان یا واقعه بیافتن، همون حس و حال روزای اول براشون زنده میشه؛ خوب یا بد. ⬅️ غرض اینکه یک عده هستن که توی این روزهای غم ملی مون، دارن توی فضای مجازی عربده میزنن و شادی میکنن و هویت ملی رو زیر سوال میبرن؛ اونم طوری که القاء کنن «» اینطورین. اون سمت هم بعضی از هم‌وطن‌های ما هستن که توی حباب اطلاعاتی همین فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی اسیر شدن. حافظه تاریخی شون داره با همین تصویر شکل می‌گیره که این غم نیست و «» شادن. 🚫 متاسفانه، ما خیلی سخت می‌تونیم توی همون شبکه‌ها نفوذ کنیم و نجاتشون بدیم. ✅ اما یک راه داریم... اونم اینکه توی فضای حقیقی این حباب رو بترکونیم و نشون بدیم اونا «» نیستن... 👈 حالا چی کار کنیم؟ — ساده است! هرررر کار جمعی که همبستگی ملی مون رو نشون بده. مشکی پوشیدن توی این روزا، چسبودن یک عکس پشت شیشه ماشین به عنوان یک رسانه ارزون و سیار و پرمخاطب، حلوا درست کردن و پخش کردن فردا شب جمعه و ... ⚠️ فقط یادمون نره که همین چند روز آتی رو وقت داریم برای ساختن حافظه تاریخی مردممون... و الا روایت اقلیت پرهیاهویی سوار بر ذهن می‌شه که به قول سیدمرتضای آوینی: «... غرب چنین است که در عین ضعف، بیش تر از همیشه رجز می خواند تا خود را در پناه وهم حفظ کند.»
181 مشاهده