🌸 سلسه بحث آفات زبان 🌸 بهتان(قسمت دوم) زشت ترین قسم بهتان گاه بهتان زننده ، آن چه را به دروغ نسبت داده ، خود مرتکب نشده است ؛ اما گاهى رفتار ناشایستى را که از خودش سر زده ، به دیگرى نسبت مى دهد که این زشت ترین و ناپسندترین نوع بهتان به شمار مى رود. خداوند متعالى همان طور که گذشت ، در قرآن کریم به همین قسم اشاره دارد؛ آن جا که مى فرماید: کسى که ((خطا)) یا ((گناهى )) مرتکب شود، سپس بى گناهى را متهم سازد، بار ((بهتان )) و گناه آشکارى را بر دوش گرفته است . ((حال و ملکه )) بهتان بهتان نیز مانند رفتارهاى زشت دیگر، گاه به صورت رفتارى اتفاقى و ناپایدار از انسان سر مى زند که با هوشیارى اندک مى توان به رفع آن پرداخت و به آسانى از تکرار آن جلوگیرى کرد؛ اما این رفتار بر اثر غفلت ، تکرار شده ، به صورت عادت و رفتارى ریشه دار در مى آید تا آن جا که مایه خشنودى بهتان زننده و وسیله اى براى خارج کردن رقیبان از صحنه هاى اجتماعى مى شود، و به صورت ابزارى تبلیغاتى مورد بهره بردارى قرار مى گیرد. این جا است که شخص از ولایت الاهى خارج ، و در ولایت و سرپرستى ابلیس ‍ داخل مى شود؛ همان گونه که امام صادق (علیه السلام ) فرمود: هر کس بر ضد مؤ منى سخنى نقل کند و قصدش از آن ، زشت کردن چهره او و از بین بردن وجهه [اجتماعى ]اش باشد و بخواهد او را از چشم مردم بیندازد، خداوند او را از ولایت خویش خارج مى کند، و تحت سرپرستى شیطان قرار مى دهد، و شیطان هم او را نمى پذیرد. (۴): ریشه هاى درونى بهتان ۱ – دشمنى گاه انسان براى فرو نشاندن آتش دشمنى و کینه خویش ، به دیگرى دروغ بسته ، نسبت هاى ناپسند مى دهد. ۲ – حسد گاهى انسان به رتبه ، شان و کمالات دیگرى حسادت کرده ، براى از بین بردن وجهه اش به او بهتان مى زند. ۳ – ترس و فرار از مجازات گاه انسان از ترس مجازات خطایى که مرتکب شده یا بر طرف کردن نسبت ناروایى که ممکن است به او داده شود، به دیگرى بهتان زده ، دروغ مى بندد. شجره خبیثه این رذایل در مساءله بهتان ، میوه اى به مراتب تلخ ‌تر از غیبت مى دهد؛ چرا که در غیبت ، عیب و نقص واقعى و موجود در شخص ، به او نسبت داده مى شود؛ در حالى که در بهتان ، آن چه را در او نیست ، به او مى بندند. 📚اخلاق الاهی #خادم_الزینب http://eitaa.com/joinchat/3093823506Ccc6baf7b22