اگر انسان، مقید به سحرخیزی باشد، بهره ای و عصمتی را در طول شبانه روز از ناحیه الهی احساس می کند، آلودگی ها، دلمردگی ها و بی توفیقی هایش دیگر توسعه پیدا نمی کند.