🇮🇷بشارت مرگ بعضی از دوستان مکرر خواستند مطلبی را که در پیش آمد در مورد بشارت مرگ مرحوم آیت الله والد توسط مرحوم آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی که حقیر شاهد عینی بر آن بودم را نقل کنم در ابتدا گریزی به شخصیت مرحوم آیت الله سید حسین یعقوبی رضوان الله تعالی علیه و نحوه آشنایی پدر میزنم. ایشان از شاگردان مرحوم آیت الله قاضی ره بودند و از رفقای نزدیک مرحوم آیت الله نجابت در نجف، البته نه درمدت طویلی به توصیه مرحوم نجابت با مرحوم آیت‌الله انصاری همدانی آشنا میشوند و این آشنایی و محبت به گونه ای عمیق و سوزان میشود گویی چون عشق عاشق به معشوق، همراهان مرحوم آقای انصاری همدانی همه اهل عشق و محبت بودند مرحوم والد برای وقتی نقل کرد که آقای قاضی نفس را تربیت میکرد و آنچنان افسار میزد که راه پس پیش نداشته باشد تا رام رام شود چونان عبد که بنده درگاه است. و مرحوم آقای انصاری نفس را عاشق میکرد طعم محبت را به آن می چشاند و آن شیرینی او را اهلی اهلی میکرد آنچنان اهل چون نوزادی که عاشق آغوش مادر است.مرحوم عموی بزرگ ما آیت الله صدر الدین حائری شیرازی از مجاهدین مبارزین بود که سوی یک چشم خود را در مبارزه از دست داده بود و هم از عارفین اهل معنا از نزدیکان علامه طباطبایی مرحوم آیت الله بهجت و هم از مرتبطین مرحوم آقای انصاری همدانی .پدر نقل کرد؛"که روزی به مرحوم اخوی گفتم از آقای انصاری مطالبی شنیدم که مرا علاقمند به دیدار کرده اخوی گفت ایشان تصویر افراد را میبیند و استخاره میکند بعد دیدار میکند منهم تصویری از خودم به ایشان دادم ، در سفری که اخوی برای دیدارشان داشت تصویر ما را هم نشان داده بود ایشان گفته بود بگویید بیاید استخاره نمی خواهد. وقتی پیام را دریافت کردم و در تدارک سفر بود ناگهان خبر رسید که آیت الله انصاری بار سفر خویش را بسته و به وصال یار رسیده. بی درنگ حرکت کردم وقتی رسیدم فضای عجیبی حاکم بود جمعیت متراکم و همهمه عجیبی بود همه شاگردان به همراه حواریون خود جمع بودند و من در میان ایشان غریب و تنها به گوشه ای خزیدم حالی و توجهی به روح مرحوم انصاری پیدا کردم "حالا که گفتی بیا رفتی این چه جور راه دادن و دعوتی بود !؟سیلاب اشک امانم را بریده بود چیزی از قلبم گذشت و متلاطم شدم گویی ایشان هم متوجه من شده بود دیدم سیدی تنها کنار در تکیه زده با انگشتانش روی خاک میکشد و با خودچیزی میگوید به پهنای صورت اشک میریزد به اخوی گفتم او کیست گفت ایشان هم از شاگردان آقای انصاری بود میآمد و میرفت متعجب پرسیدم هیچ همراهی و شاگردی ندارد گفت نه خیلی با کسی نمی‌جوشد احساس کردم این همان رفیق طریقیست که آقای انصاری برایم کنار گذاشته کنارش نشستم و او بی مقدمه صندوقچه اسرارش را برایم گشود گویی منتظر مستمعی بود تا آتش دلش رافرونشاند از حرارت آن دیدار آنچنان به هم جوش خوردیم تا حالا که قریب پنجاه سال میگذرد" در طول این پنجاه سال پدر از مرحوم اسید حسین یعقوبی کراماتی دیده بود که حسن ظنش به یقین رسیده بود . بگذریم روایت دیدار پایانی و آن بشارت رفتن یکی ازاقوام در مشهد به ناگهان درگذشت پدر هم عزم رفتن به مشهد را کردند و من هم همراهشان رفتم بعد از مراسم ختم در منزل مرحوم جمع شدیم برای ناهار و استراحت خانه مرحوم درست در کوچه روبروی خانه آیت الله یعقوبی بود بعد از ناهار به پدر که کمی از شلوغی معذب شده بود پیشنهاد دادم که به منزل اسید حسین بریم مشتاقانه استقبال کردند با حسن آقا پسرشان هماهنگ کردم ایشان در حال استراحت بودند گفتند برای ساعت پنج تشریف بیاورید رفتیم پدر در ظاهر هیچ مشکلی نداشت آنجا من پدر بودیم و اسیدحسین و پسر دیگرش علی آقا کس دیگری هم پذیرایی میکرد و در رفت آمد بود پس از حال و احوال پدر رو به ایشان کرد بی مقدمه گفت من درحوزه احیای علوم انسانی هنوز کارم تمام نشده مهلت میخواهم که کارم را تمام کنم اسید حسین گفت : نه دیگر مهلتی نیست شما میروید و من هم به شما ملحق میشوم بعد آیه وَمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ أَفَلَا يَعْقِلُونَ هر كس را كه طول عمر دهيم درآفرينش واژگونه ميكنيم (و به ناتواني كودكي باز ميگردانيم) آيا انديشه نميكنند؟خواندن ادامه دادند خداوند کسانی برای تکمیل کار ما خواهد فرستاد. پس از آن دیدار ضعف پدر شروع شد و بتدریج به ناتوانی کودکی رسید وتا آنکه دقیقا سال بعد قلب بی قرارش آرام گرفت... و قریب چهل روز بعد اسید حسین هم به پدر ملحق شد.. وَالسَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدْتُ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا محمد علی حائری شیرازی کانال تلگرام @dralihaeri @nedayhosseini