صبر بر چهار پايه قرار دارد. شوق، هراس، زهد و انتظار
آن كس كه اشتياق بهشت دارد، شهوت‌هايش كاستى گيرد، و آن كس كه از آتش جهنّم مى‌ترسد، از حرام دورى مى‌گزيند، و آن كس كه در دنيا زهد مى‌ورزد، مصيبت‌ها را ساده پندارد، و آن كس كه مرگ را انتظار مى‌كشد در نيكى‌ها شتاب مى‌كند
يقين نيز بر چهار پايه استوار است: بينش زيركانه، دريافت حكيمانۀ واقعيّت‌ها، پند گرفتن از حوادث روزگار، و پيمودن راه درست پيشينيان
پس آن كس كه هوشمندانه به واقعيّت‌ها نگريست، حكمت را آشكارا بيند، و آن كه حكمت را آشكارا ديد، عبرت آموزى را شناسد، و آن كه عبرت آموزى شناخت گويا چنان است كه با گذشتگان مى‌زيسته است
و عدل نيز بر چهار پايه بر قرار است: فكرى ژرف انديش، دانشى عميق و به حقيقت رسيده، نيكو داورى كردن و استوار بودن در شكيبايى. پس كسى كه درست انديشيد به ژرفاى دانش رسيد و آن كس كه به حقيقت دانش رسيد، از چشمۀ زلال شريعت نوشيد، و كسى كه شكيبا شد در كارش زياده روى نكرده با نيكنامى در ميان مردم زندگى خواهد كرد
#تفکر
بخشی از حکمت ۳۱ نهج‌البلاغه 🌄
@ShiaMeme 🧠