۳-رشد و اعتلای فرهنگ مهدویت و مفهوم انتظار
در این رابطه بررسی و تبیین روایات و سخنان تاریخی موجود در کتاب‌های اعتقادی و منابع مهم اسلامی مثمر ثمر خواهد بود. بدیهی است عدم ارائه درست موضوع مهدویت یكی از عوامل مؤثر در گریز اشخاص از مسأله مهدویت، یا نداشتن باور عمیق به امام عصر(عج) هست. وجود پاره‌ای از سخنان نادرست و بی‌اساس پیرامون شخصیت آسمانی امام مهدی(عج)، موجب شده است كه چهره‌ای غیر واقعی و اسطوره‌ای از ایشان ترسیم گردد. پس باید كوشش شود كه با بررسی تطبیقی روایات و دقت نظر در آن‌ها، چهره‌ای معقول و مهربان و روزآمد از امام عصر(عج) ترسیم شود.
۴-توسعه فرهنگ مهدویت
در این راستا ایجاد كرسی مهدی‌شناسی در حوزه و دانشگاه راه‌گشا است. در تمامی دانشگاه‌های جهان، برای شناخت افكار اندیشمندان بزرگ كرسی‌‌های تدریس و پژوهش وجود دارد و تخصص پاره‌ای از اساتید، تنها تدریس افكار یك اندیشمند است، به عنوان مثال، برخی استادان در زمینه تدریس اندیشه‌های ارسطو، تبحر دارند، در كشور عزیز اسلامی ما نیز باید برای هر یك از ائمه اطهار علیه السلام از جمله امام مهدی علیه السلام، كرسی درس امام‌شناسی و مهدی‌شناسی گذارده شود و افرادی پرورش یابند كه در زمینه بزرگان هدایت و وحی صاحب‌نظر باشند.
آموزه مهدویت در طول تاریخ فرهنگ اسلامی همواره مورد توجّه اندیشمندان اسلامی بوده و هیچ آموزه دیگری به اندازه آن از اهمیت برخوردار نبوده است؛ امّا به رغم این اهمیت، به مثابه یك نظریه و راهكار مهم مورد توجّه و دقّت نظر قرار نگرفته است، از این بر اندیشمندان و فرهیختگان است كه در این مورد به ژرف‌اندیشی و فرهنگ‌سازی بپردازند تا مهدویت آن چنان كه شایسته است و در متون دینی سفارش شده، مورد توجه قرار گیرد.
۱۰