🟡 آیا خون مدافعان حرم هدر رفته؟! ✍️ حجت‌الاسلام دکتر #قربانی_مقدم 🟢 هدف مدافعان حرم (و هدف ایران از حضور در جنگ سوریه) دفاع از اسد نبوده که با سقوط او بگوییم خونشان هدر رفت! آن‌ها مدافع حرم بودند نه مدافع اسد! منظور از حرم در عبارت "مدافعان حرم" دو موضوع است: ۱. بارگاه نورانی امیرالمومنین علیه السلام در نجف و امام حسین علیه السلام در کربلا و همچنین مرقد حضرت زینب و حضرت رقیه در دمشق. تکفیری‌ها در دور قبل شورش علیه حکومت سوریه تنها به دنبال سرنگونی بشار اسد نبودند آن‌ها آشکارا حرم اهل‌بیت را تهدید می‌کردند و در برخی موارد که موفق به دسترسی به بارگاهی شده بودند، مقصود خود را عملی کرده بودند مانند تخریب بارگاه حضرت سکینه (یکی از دختران امیرالمومنین در شهرک داریا در جنوب غربی دمشق)، تخریب و نبش قبر مرقد حجر بن عدی در منطقه عذرا و.... آنها تا نزدیکی کربلا، نجف و مرقد حضرت زینب و حضرت رقیه هم آمده بودند که با جانفشانی مدافعان حرم به مقصود شوم خود نرسیدند. ۲. طبق آموزه‌های مکتب حاج قاسم که مکرر به مدافعان حرم گوشزد می‌کرد، جمهوری اسلامی ایران هم حرم است، (و به تعبیر شهید سلیمانی حفظ بقیه حرم‌ها هم وابسته به حفظ این حرم است) در حقیقت مدافعان حرم، مدافعان ایران بودند. چون تکفیری‌ها همواره دشمن اصلی خود را ایران معرفی کرده‌اند و علی‌رغم اینکه قرآن (که تکفیری‌ها ادعای پیروی از آن را دارند) یهود را دشمن درجه یک مسلمانان می‌داند، با مجوسی و رافضی خواندن ایرانیان، نوک پیکان دشمنی خود را همواره متوجه ایران و ایرانیان نموده‌اند. در این مورد نیز تکفیری‌ها به شعار بسنده نکردند و در دور قبل شورش خود، پس از سوریه وارد عراق شدند و از آنجا به سمت مرزهای ایران حرکت کرده و تا ۴۰ کلیومتری مرزهای ایران نیز نزدیک شدند، اما به برکت خون شهدای مدافع حرم و درایت و شجاعت حاج قاسم سلیمانی، پیشروی آنها متوقف گردید و به تدریج عقب رانده شدند. بله! بشار اسد نیز به دلیل اینکه در تحقق دو هدف فوق موثر بود و کمک‌های زیادی در دوران دفاع مقدس و پس از توسط او و پدرش به ایران شده بود، باید حفظ می‌شد، اما آنچه هدف اصلی ایران و مدافعان حرم بود، حفظ حرم‌های ذکر شده در بند یک و دو بود. از این گذشته همواره در مبارزه مستمر با اهریمنان تعدادی از عزیزان خود را از دست می‌دهیم، گاهی اهریمنان پیشروی می‌کنند گاهی نیروهای خود، هیچ یک از کشته شدگان یا هیچ بک از شکست‌های عملیاتی را نمی‌توان بیهوده دانست وگرنه اساساً نباید با دشمنان مبارزه‌ای کرد تا مبادا شکست بخوریم یا کشته بدهیم؛ در دوران دفاع مقدس در بعضی عملیات‌ها با وجود تقدیم صدها شهید، رزمندگان ما شکست می‌خورند، طبق این شبهه‌ها و با این پندار که خون آنها هدر رفته، هیچ جوانی دیگر نباید به جبهه‌ها می‌رفت تا خونش پایمال نگردد!! نه فقط دوران دفاع مقدس، در طول تاریخ از این اتفاقات نمونه‌های مشابه زیادی وجود دارد؛ در جنگ صفین هم بهترین انسان‌ها مانند جناب عمار به شهادت رسیدند و پس از مدت کوتاهی حکومت به معاویه رسید! آیا می‌توان خون این شهدا را پایمال شده قلمداد نمود؟ نکته آخر اینکه از منظر آموزه‌های دینی، زندگی پس از مرگِ شهید، با دوران برزخ یگر انسان‌ها ، متفاوت است. شهدا زنده و روزی خور خوان رحمت الهی هستند و این موقعیت ممتاز به معنای تاثیر وجودی آنها در این دنیاست یعنی خون پر خروش شهدا مجال زیادی به ستمگران و اهریمنان نخواهد داد و به زودی نابودی آنها را شاهد خواهیم بود ان‌شاءالله. ــــــــــــــــ 👈پاسخ‌به‌شبهات‌فــجازی👇 🆔 @Shobhe_ShenaSi