شبهه پژوهی و پاسخگویی
🚫 🤔با توجه به نامه علی بن ابی طالب به معاویه (نامه 6 نهج البلاغه) خود ایشان رای اجماع را لازم‌الاجرا دانسته است. بنابراین خودش موافق سقیفه بوده است. ✅پاسخ: 👈در نامه حضرت امیر (ع) به معاویه توجه به چند نکته ضروری است: 1️⃣در مقام احتجاج با دشمن 🔸آنچه که مسلم است، امام (ع) در این نامه در مقام بیان یک قاعده کلی کلامی نیست، بلکه در مقام احتجاج با دشمن عنودی است که معتقد به مشروعیت خلافت خلفاء از طریق بیعت مهاجرین و انصار می‌باشد، یعنی از باب استدلال به خصم از راه عقاید و افکار و اعمال خود اوست، که از آن به عنوان «و جادلهم بالتی هی احسن» تعبیر می‌شود. 🔹به عبارت دیگر، حضرت امیر (ع) به معاویه که از طرف عمر و عثمان استاندار و حاکم شام بود، و آن دو را خلیفه مشروع می‌دانست، خطاب کرده و می‌فرماید: اگر از نظر تو معیار مشروعیت خلافت آنان، اجتماع مهاجرین و انصار بود، همان معیار در خلافت من نیز وجود دارد! 2️⃣عدم نقل تمام نامه در نهج‌البلاغه 🔸از آنجا که قصد مؤلف نهج‌البلاغه، نقل بخش‌های بلیغ سخنان حضرت بوده، از این‌رو، بخشی از این نامه را نقل نکرده و دیگر مؤلفان، همانند نصر بن مزاحم و ابن‌قتیبه دینوری این نامه را به صورت مبسوط نقل کرده‌اند و نکاتی در نقل آنان هست که نشان‌دهنده حقیقت یاد شده است. ●؛••••✦•🌸🔍📚🔎🌸•✦••••● واحد شبهه پژوهی و پاسخگویی مدرسه تخصصی قرآن و عترت: https://eitaa.com/joinchat/484900935C65
542 مشاهده