صعصعة بن صوحان،
عاشقِ علی علیه السلام،
در حالی که یک دست بر قلبِ خود
گذاشته بود و با دست دیگر
خاک بر سر می پاشید، می گفت:
“مرگ و شهادت گوارایت باد!
که تولدت پاک و شکیبایی ات
نیرومند و جهادت بزرگ بود.
بر اندیشه ات دست یافتی
و تجارتت سودمند گشت.
بر آفریننده ات وارد گشتی
و او تو را با خوشی پذیرفت
و ملائکه اش به گردت جمع شدند.
در همسایگی پیغمبر
جای گزین گشتی و
خداوند تو را در قرب خویش جای داد
و به درجة برادرت مصطفی رسیدی
و از کاسه لبریزش آشامیدی!
علیجان، شهادتت مبارک!(:🖤”
#اناللهواناالیهراجعون🖤