⚜️#حکمت_167_نهج_البلاغه⚜️  وَ قَالَ (علیه السلام): الْإِعْجَابُ يَمْنَعُ [مِنَ الِازْدِيَادِ] الِازْدِيَادَ. خود پسندى و محروميّت ها (اخلاقى): 📜و درود خدا بر او، فرمود: خود پسندى مانع فزونى است. 🔰شرح و تفسیر حکمت 167🔰 👌🔆 مانع بزرگ ترقى: 📜در روایات اسلامى اشارات گسترده اى به آثار سوء عُجب شده است; 🔰در حدیثى امام صادق(علیه السلام) مى فرماید: «إنَّ اللهَ عَلِمَ أنَّ الذَّنْبَ خَیْرٌ لِلْمُؤمِنِ مِنَ الْعُجْبِ وَلَوْلا ذلِکَ ما ابْتُلِىَ مُؤْمِنٌ بِذَنْب أبداً; خدا مى داند که (حتى) گناه براى مؤمن از عُجب بهتر است. (زیرا گناه، او را به نقایص خود آشنا مى سازد و به درگاه خدا مى رود، توبه مى کند و راه تکامل را مى پوید) و اگر چنین نبود هیچ گاه مؤمن به گناهى آلوده نمى شد». 🔰در حدیث دیگرى از همان امام(علیه السلام) مى خوانیم: «مَنْ دَخَلَهُ الْعُجْبُ هَلَکَ; کسى که گرفتار خودپسندى شود هلاک مى شود». ✳️از دیگر آثار سوء عُجب و خودپسندى این است که انسان اعمال زشت خود را نیک و صفات رذیله خویش را حسنه مى پندارد و این بلاى بزرگى براى او مى شود; نه به اصلاح خویشتن مى پردازد و نه از گناهان خود توبه مى کند. کانال شهدای نیروی انسانی https://eitaa.com/shohadaenirooensani