*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * * * * * * فردا ساعت ۴ بعد از ظهر با مادر و مادربزرگ و خواهرش رفتند خانه دختر که مثل خودشان زندگی ساده‌ای داشتند. توی حیاط روی تخت نشستند و مادر و مادربزرگ مقدمه‌چینی کرده و سر رشته کلام را به علی سپردند. او هم با نام و یاد خدا و مقدمه‌چینی کوتاهی اصل حرف هایش را زد: «من پاس دارم از دار دنیا هیچی ندارم الان هم مهمترین کارم جنگه ممکنه توی جنگ مجروح بشم. ممکنه اسیر بشم ممکن شهید بشم قول نمیدم اما تلاش می‌کنم که دخترتون رو خوشبخت کنم» به دل خانواده عروس نشسته بودند همه راضی بودند و می گفتند آقا داماد یک تکه نور است در روز فرصت خواستند برای تحقیق و مشورت. دو روز بعد جواب  بله بود. پدر و برادر ها  همه آمده بودند. معلوم بود که هردو خانواده تحقیقاتشان را انجام داده و فکر هایشان را یکی کردند.صد هزار تومان مهریه شان شد و بعدش هم قرار مدار بازار و خرید حلقه و انگشتر،خیلی مختصر و ساده. بعد هم آقا داماد رودخانه امام جمعه آقای آیت‌اللهی اجازه گرفت و قرار شد که آقا خطبه عقدشان را بخواند. یعنی بیست و هشتم مرداد ماه سال ۶۴ آمدند خانه آقا و آقای آیت اللهی خطبه عقد علی آقا و معصوم خانم را خواند و آخرش هم چند جمله نصیحت: «اول از همه خدا را در نظر بگیرید.محبت اهل بیت را چاشنی زندگیتان کنید تا نمک زندگیتان باشد در زندگی مشترک مبنا بر تفاهم طرفین و دوست داشتن و محبت است پس برای خدا همدیگر را دوست داشته باشید و در مشکلات همدیگر را کمک کنید.» زن گرفتن علی کفتر نشد و سه بار این جمله را جلوی همسرش به زبان آورد که: «خدا را شکر می‌کنم که  آن کسی را که میخواستم به من داد» این جمله بهترین هدیه ازدواجشان بود خدا یک هدیه خوب عبدالعلی داده بود آن هم یک همسر خوب و مهربان بود.یک هدیه خوب هم به معصومه خانم داده بود و آن هم خود علی بود. عبدالعلی ناظم پور زیباترین هدیه خدا بود برای معصومه خانم. اتاقی را که در خانه پدری برای زندگی علی در نظر گرفته اند و مدتی بعد با اصرار مادر دست همسرش را گرفت و آوردش خانه.ساده ساده یک واحد ولیمه ساده با چهار تا قوم و خویش نزدیک و چند تا از رزمنده ها. آرام و بی سر و صدا. گفت: از مادر شهدا خجالت میکشم که آرزوی داشتن عروسی بچه هاشون رو داشتند. سه روز نگذشته بود که پوتینش را کشید پاک مادربزرگ آمد سر راهش:مادر تصدقت بشم ننه جونی.. دردو بلات بخوره تو سرم.. حالا زوده تو تازه زن گرفتی» قبول نکرد مادر هم آمد کمک. گفت: جبهه به من نیاز دارد باید برم. اما همه دست به دست هم دادند که چند روزی بیشتر علی را نگه دارند. یک هفته بعد با چند جعبه شیرینی راهی جبهه شد. 🌿🌿🌿🌿 ❤️❤️❤️❤️❤️❤️ در ایتا @shohadaye_shiraz 🌿🌿🌹🌿🌿🌹🌿🌿