دونیمه، زمانی یكی می‌شوند و از دو تنها یک جمع كامل می‌سازند كه بتوانند كمبودهای هم را جبران كنند نه آنكه عین هم شوند، چیزی برهم مضاف نكنند و مسائل خاص و تازه‌ای را پیش نكشند .