خدا میداند که اگر ایتا نبود... شاید همه ندانند؛ شاید جوان باشند؛ ولی ما میانسال‌ها که خوب میدانیم دارید چه کیفی می‌کنید از اینکه حزب‌الهی‌ها می‌نویسند و خالی می‌شوند! یک زمانی بود در این کشور می‌گفتند جریان ارزشی «قلم» ندارد! اهل قلم نیست؛ اهل رسانه نیست؛ چقدر هم دلسوزانه میزدند این حرف را... جوری میگفتند که آدم فکر میکرد واقعا دل‌نگران ارزشی‌ها هستند؛ دلشان واقعا میخواهد ارزشی‌ها صاحب رسانه و اهل قلم بشوند... ولی همان روزهای دهه هفتاد هم بعضی‌ها پی برده بودند که این «ارزشی‌ها باید اهل رسانه باشند» دلسوزی نیست! نقشه است! امروز که پلتفرمهای نسبتا بالغی مثل ایتا شاهد حضور میلیون‌ها ارزشی است عده خیلی بیشتری فهمیده‌اند که «نقشه» از چه قرار بوده: ارزشی‌ها قرار بوده بشوند «میرزا بنویس!» ارزشی‌ها قرار بوده اعتراض‌شان را «پُست» کنند و بروند دنبال زندگی‌شان! ارزشی‌ها قرار بوده «خالی» بشوند و زحمت را کم کنند! یک جاهایی باید پیدا می‌شده که اینها دور هم جمع شوند؛ همدیگر را بخوانند؛ همدیگر را لایک کنند؛ همدیگر را «عضو» شوند! یک محیطهایی قرار بوده راه بیفتد که ارزشی‌های جامعه «اقدام» را مساوی بگیرند با «انشاء»... یا نهایتا صدا و تصویری منتشر کنند و قدری سبک شوند و «تاب و تحمل‌شان» بالا برود! خدا میداند اگر این ایتا و امثال ایتا نبود؛ آن مشاور و آن لایحه‌نویسی که متنی مشابه «لایحه جدید عفاف و حجاب» را تنظیم کرده بود چطور گرفتار می‌شد در این مملکت! ماها دهه هفتاد را هنوز یادمان هست؛ روزگاری که حزب‌الله خیلی «قلم» نداشت؛ ولی خیلی «اثر» داشت! @shomareshmakooszohor