ایه روز سوره آل عمران ــ آیه ۷۵ ۞ وَمِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطَارٍ يُؤَدِّهِٓ إِلَيْكَ وَمِنْهُمْ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِدِينَارٍ لَا يُؤَدِّهِٓ إِلَيْكَ إِلَّا مَا دُمْتَ عَلَيْهِ قَآئِمًا ۗ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لَيْسَ عَلَيْنَا فِي الْأُمِّيِّينَ سَبِيلٌ وَيَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ يَعْلَمُونَ و از اهل كتاب كسی است كه اگر او را بر مال فراوانی امین شماری، آن را به تو بازمی‌گرداند؛ و از آنان كسی است كه اگر او را به یك دینار امین شماری، آن را به تو بازنمی‌گرداند، مگر آنكه همواره بالای سرش بایستی [و مال خود را با سخت گیری بروی از او بستانی‌]. این به خاطر آن است كه آنان گفتند: [چون ما اهل كتابیم‌] رعایت كردن حقوق غیر اهل كتاب بر عهده ما نیست، [و در ضایع كردن حقوق دیگران گناه و عقوبتی نداریم‌] و اینان [در حالی كه باطل بودن گفتار خود را] می‌دانند بر خدا دروغ می‌بندند. 💐 ♦️(آيه ٧٥) شأن نزول: ♦️اين آيه دربارۀ دو نفر از يهود نازل گرديده كه يكى امين و درستكار و ديگرى خائن و پست بود. نفر اوّل «عبد اللّه بن سلام» بود كه مرد ثروتمندى ١٢٠٠ اوقيّه طلا ( ۷ مثقال طلا)نزد او به امانت گذارد، عبد اللّه همۀ آن را به موقع به صاحبش رد كرد و به واسطۀ امانت‌دارى خداوند او را در آيۀ مورد بحث مى‌ستايد. ♦️نفر دوم «فنحاص» است كه مردى از قريش يك دينار به او امانت سپرد «فنحاص» در آن خيانت كرد. خداوند او را بواسطۀ خيانت در امانت نكوهش مى‌كند. ♦️تفسير: خائنان و امينان: ♦️جمعى از يهود عقيده داشتند كه مسؤول حفظ امانتهاى ديگران نيستند، منطق آنها اين بود كه مى‌گفتند ما اهل كتابيم! و پيامبر الهى و كتاب آسمانى او در ميان ما بوده است. ولى در مقابل اينها گروهى از آنان خود را موظف به پرداخت حقوق ديگران مى‌دانستند. در اين آيه قرآن به هر دو گروه اشاره كرده حق هر كدام را ادا مى‌كند، مى‌فرمايد: «در ميان اهل كتاب كسانى هستند كه اگر ثروت زيادى به رسم امانت به آنها بسپارى به تو باز مى‌گردانند (و به عكس) كسانى هستند كه اگر يك دينار به عنوان امانت به آنها بسپارى به تو باز نمى‌گردانند مگر تا زمانى كه بالاى سر آنها ايستاده (و بر آنها مسلط) باشى» (وَ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ وَ مِنْهُمْ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِدِينارٍ لا يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ إِلاّ ما دُمْتَ عَلَيْهِ قائِماً) . ♦️ به اين ترتيب قرآن مجيد به خاطر غلط كارى گروهى از آنها، همۀ آنها را محكوم نمى‌كند و اين يك درس مهم اخلاقى به همۀ مسلمين است. ♦️ضمناً نشان مى‌دهد آن گروهى كه خود را در تصرّف و غصب اموال ديگران مجاز و مأذون مى‌دانستند هيچ منطقى جز منطق زور و سلطه را پذيرا نيستند و نمونۀ آن را بطور گسترده در دنياى امروز در صهيونيستها مشاهده مى‌كنيم و اين در حقيقت از مسائل جالبى است كه در قرآن مجيد در آيۀ فوق پيشگويى شده، و به همين دليل مسلمانان براى استيفاى حقوق خود از آنان هيچ راهى جز كسب قدرت ندارند. ♦️ سپس در ادامۀ آيه منطق اين گروه را در مورد غصب اموال ديگران بيان مى‌كند، مى‌فرمايد: «اين به خاطر آن است كه آنها مى‌گويند ما در برابر «امّيّين» (غير اهل كتاب) مسؤول نيستيم» (ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قالُوا لَيْسَ عَلَيْنا فِي الْأُمِّيِّينَ سَبِيلٌ) . آرى! آنها با اين خود برتربينى و امتياز دروغين به خود حق مى‌دادند كه اموال ديگران را به هر اسم و عنوان تملّک كنند، و اين منطق از اصل خيانت آنها در امانت، به مراتب بدتر و خطرناكتر بود. ♦️ قرآن مجيد در پاسخ آنها در پايان همين آيه با صراحت مى‌گويد: «آنها به خدا دروغ مى‌بندند در حالى كه مى‌دانند» (وَ يَقُولُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ) . آنها به خوبى مى‌دانستند كه در كتب آسمانيشان به هيچ وجه اجازۀ خيانت در امانتهاى ديگران به آنان داده نشده، در حالى كه آنها براى توجيه اعمال ننگين خويش چنين دروغهايى را مى‌ساختند و به خدا نسبت مى‌دادند. https://eitaa.com/shshbaharestan 💐💐🍃💐💐🍃💐💐🍃