راه حل پرونده هسته ای ✍️علی محمدی 🔶 هجده سال از عمر پرونده هسته ای ایران می گذرد به طوری که تقریبا نیمی از عمر جمهوری اسلامی را در حوزه های مختلف متاثر ساخته است. در تمام این سالها، نه تنها ایران نتوانسته امتیازی قابل ملاحظه از غرب دریافت کند، بلکه غربی ها با اخذ امتیازات گسترده و نقد، ضمن اینکه توافقات قبلی را زیر پا گذاشتند، فشارهای اقتصادی و سیاسی را نیز افزایش دادند. تحریم، ترور دانشمندان،قطعنامه شورای امنیت، حمله سایبری و نظامی به تاسیسات هسته ای... تنها بخش کوچکی از اقداماتی بوده که به عنوان مزد همکاری و اعتماد تهران در مذاکرات هسته ای پرداخت شده است. به راستی این پرونده تا کی ادامه خواهد داشت؟ ایران تا کی باید بابت این موضوع هزینه های اقتصادی و امنیتی پرداخت کند؟ و سوال مهمتر اینکه راه حل واقعی حل و فصل تنش هسته ای با غرب و گرفتن این بهانه از آنها چیست؟: 1️⃣برخی از کارشناسان نسخه کره شمالی را تجویز می کنند و معتقد راه برون رفت از پرونده هسته ای ، در درون همین پرونده است. یعنی ایران با خروج از تعهدات بین المللی، به سمت ساخت بمب هسته ای حرکت کند و بعد از آن با قدرت پای میز مذاکره آید تا غرب مجبور به نرمش شود. اما واقعیت این است که این راه حل هم با هویت نظام اسلامی در تعهد به معاهدات بین المللی منافات دارد و هم با دکترین نظام که سلاح های کشتار جمعی را حرام و غیر انسانی می پندارد، در تضاد است. 2️⃣به نظر می رسد راه حل پرونده هسته ای ایران و گرفتن این بهانه از غرب، در جایی غیر از این پرونده باشد. با روانشناسی در رفتار غرب متوجه می شویم که آنها فقط زمانی حق کشورهای دیگر را در حوزه ای به رسمیت می شناسند که آن کشور در آن حوزه آسیب پذیری خود را رفع کرده باشد. ساخت دستگاه اکسیژن و واکسن برکت نمونه هایی از این روانشناسی است که دیدیم ساخت این دو محصول،چگونه تحریم ها را در این بخش خنثی کرد. برهمین اساس به نظر می رسد باید در حوزه هسته ای نیز شمشیر داموکلسی( تحریم ها) که همیشه بالای سر ایران قرار دارد، شکسته شود. چرا که آسیب پذیری ما در پرونده هسته ای، همین تحریم ها و بخش اقتصاد باشد. لذا اگر جمهوری اسلامی بتواند موتور اقتصاد خود را بدون وابستگی فزاینده به غرب، روشن کند، در آن صورت کشورهای ۵+۱ در قبال ایران خلع سلاح خواهد شد و ناچار به توافق خواهند بود. 🔚نکته راهبردی: براوردها نشان داده که غرب برای کنترل کشورهای مستقل دو ابزار اساسی دارد. جنگ و تحریم. از آنجا که اقدام نظامی در قبال ایران برای کشورهای غربی تقریبا غیر ممکن است، بنابراین برای حل و فصل پرونده هسته ای باید شمشیر تحریم ها را که در دست غرب است، شکست. و این امر میسر نمی شود مگر با بهبود اقتصاد از طریق تمرکز بر توانایی های درونی.