حضرت رباب رَباب بِنت إمرؤالقَیس بن عدی، همسر امام حسین(ع) و مادر سکینه و علی اصغر (عبدالله رضیع) است. سید محسن امین می‌گوید: در کتاب الاغانی از قول هشام کلبی نقل شده است که رباب از بهترین زنان و افضل آنان در جمال، ادب و عقل بود 📖اعیان الشیعة، ۱۴۲۱ ق، ج۶، ص۴۴۹. ابن کثیر دمشقی می‌گوید: او در کربلا همراه حسین(علیه السلام) بود و هنگامی که حسین کشته شد، بسیار بی‌تابی می‌کرد. 📖ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۸ ق، ج۸، ص۲۲۹. او پس از شهادت امام حسین(علیه السلام) چنین سروده است: انّ الّذی کان نورا یستضاء به بکربلاء قتیل غیر مدفون سبط النّبی جزاک الله صالحة عنّا و جنّبت خسران الموازین قد کنت لی جبلا صعبا ألوذ به و کنت تصحبنا بالرّحم و الدّین من للیتامی و من للسّائلین و من یغنی و یأوی إلیه کلّ مسکین و الله لا أبتغی صهرا بصهرکم حتّی اغیب بین الرّمل و الطّین ترجمه: آن که نوری پرتوافشان بوده است اکنون، کشته دفن ناشده کربلاست نواده پیامبر! خدا تو را از سوی ما جزای نیکو دهد [تو] از زیان وزن اعمال [در قیامت]، دور گشته‌ای. تو برای من کوهی سخت بودی که به آن پناه می‌بردم و تو با رحمت و دینداری، با ما مصاحبت می‌کردی. [پس از تو] چه کسی برای یتیمان باشد و چه کسی برای درخواست کنندگان و چه کسی نیاز را برطرف کند و مسکینان، به او پناه برند؟ به خدا سوگند، پس از تو با هیچ‌کس دیگری ازدواج نخواهم کرد تا آن که میان شن و گِل، مدفون و ناپیدا شوم. 📖ابن جوزی، تذکرة‌الخواص، ۱۴۱۸ ق، ص۲۳۴. ابن اثیر می‌نویسد: حضرت رباب خواستگارانی از اشراف و بزرگان قریش را ردّ کرد و حاضر نشد با کسی ازدواج کند. او می‌گفت: من پس از پیامبر(صلی الله علیه و اله) پدر شوهری نمی‌خواهم. رباب پس از واقعه عاشورا یک سال بیشتر زنده نماند و زیر سایه ننشست و از شدت غصه و اندوه درگذشت 📖ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۶ ق، ج۴، ص۸۸ @Sibtayn