🏴گوشه ای از مناقب و فضائل حضرت زینب کبری سلام الله علیها.... ◾️ عالمه غیر معلمه امام سجاد (علیه السلام) خطاب به عقیله بنی هاشم، زینب کبری (سلام الله علیها) می‏ فرمایند: «یا عَمَّةِ ... أنتِ بِحَمدِ اللهِ عالمةٌ غیرُ مُعلَّمَةٍ، و فَهِمَةٌ غیرُ مُفَهَّمَةٍ». عمه جان، تو عالمی هستی بدون اینکه معلم داشته باشی، و فهمیده ‏ای هستی بی آن که کسی مطالب را به تو فهمانده باشد. ◾️حضرت زینب محدثه بود.. از سخنان فاضل دربندی (متوفی به سال 1286 هجری) و جز او از عالمان دیگر - رحمهم الله - ظاهر و هویدا است که آن خاتون دو سرا حضرت زینب کبری (س) علم منایا و بلایا (مرگ‏ها و پیشامدهای سخت) را می ‏دانسته، و فرمایش امام سجاد (ع) به او که: «یا عمة انت بحمد الله عالمة غیر معلمة، و فهمة غیر مفهمة؛ ای خواهر پدرم! خدای را شکر و سپاس، تو دانایی هستی که کسی به تو نیاموخته، و فهمیده و درک کننده ‏ای هستی که کسی به تو نفهمانده است»، دلیل و راهنما است به این که زینب دختر امیرالمؤمنین (س) محدثه بوده، یعنی همه چیز به او الهام می ‏شده و در دلش آشکار می‏ گشته است. همچنین علم و دانش او از علوم لَدُنّیة (علومی که از استاد فرا نگرفته، بلکه از جانب خداوند) بوده است. ◾️عقیله بنی هاشم‏ در برخی روایات است که او را مجلس علمی بود و زنان به قصد آموختن احکام دین نزد او می‏رفتند. این صفات برجسته که برای هیچ یک از زنان معاصر او فراهم نشده است، زینب را از دیگران ممتاز ساخت؛ چنان که او را عقیله ی بنی هاشم می‏ گفتند و از وی حدیث فرا می‏ گرفتند. ابن عباس از او حدیث کند و گوید: عقیله ی ما، زینب دختر علی (ع) حدیث کرد... ؛ و این لقب بر او ماند؛ چنان که به عقیله معروف گشت و فرزندان وی را بنی عقیله گفتند. ◾️فصاحت و بلاغت حضرت زینب .. شیخ جعفر نقدی (ره) می ‏نویسد: ابن حذلم بن کثیر از فصحاء و سخنوران و نیکو گفتاران عرب است که از فصاحت و زبان آوری و نیکو گفتاری و از بلاغت و رسایی سخن حضرت زینب تعجب نموده و به شگفت آمده، و از براعت و برتری فضل و کمال و علم و دانش و شجاعت ادبیه و دلاوری پسندیده آن مخدّره، حیرت و سرگردانی او را فرا گرفته، به طوری که نتواسته او را (به کسی) تشبیه و مانند نماید، مگر به پدرش سید و مهتر هر بلیغ و فصیحی. پس گفته: کانّها تفرّع عن لسان امیرالمؤمنین؛ یعنی گویا حضرت زینب (س) سخنانش را (در کوفه) از زبان امیرالمؤمنین (ع) قصد و آهنگ می‏ نمود، و هر که درباره کربلا و در احوال و سرگذشت‏های حسین (ع) کتابی نوشته، این خطبه و سخنرانی را نقل نموده است. و جاحظ در کتاب خود البیان و التبیین آن را از خزیمة الاسدی روایت نموده که خزیمه گفته: دیدم زنان کوفه را در آن روز به پا ایستاده (برکشته شدگان در کربلا) گریه و زاری و شیون می‏ نمودند، در حالی که گریبان‏ها (شان را) می ‏دریدند. ◾️مفسر قرآن‏ فاضل گرامی سید نورالدین جزایری در کتاب خود «خصایص الزینبیه» چنین نقل می‏ کند: روزگاری که امیرالمؤمنین (ع) در کوفه بود، زینب (س) در خانه‏ اش مجلسی داشت که برای زنها قرآن را تفسیر و معنی آن را آشکار می‏ کرد. روزی «کهیعص» (سوره مریم، آیه 1) را تفسیر می ‏نمود که ناگاه امیرالمؤمنین (ع) به خانه او آمد و فرمود: ای نور و روشنی دو چشمانم! شنیدم برای زن‏ها «کهیعص» را تفسیر می‏نمایی؟ زینب (س) گفت: آری. امیرالمؤمنین (ع) فرمود: این رمز و نشانه ‏ای است برای مصیبت و اندوهی که به شما عترت و فرزندان رسول خدا(ص) روی می ‏آورد. پس از آن مصایب و اندوه‏ها را شرح داد و آشکار ساخت. پس آن گاه زینب گریه کرد. ◾️گفتن مسائل شرعی‏ شیخ صدوق می‏ گوید: حضرت زینب (س) نیابت خاصی از طرف امام حسین (ع) داشت و مردم در مسائل حلال و حرام به او مراجعه کرده از او می‏ پرسیدند، تا اینکه حضرت سجاد (ع) بهبود یافت. شیخ طبرسی (ره) گوید: حضرت زینب (س) روایات بسیاری را از قول مادرش حضرت زهرا (س) روایت کرده است. از عماد المحدثین روایت شده است که: حضرت زینب (س) از مادر و پدر و برادرانش و از ام ‏سلمه و ام هانی و دیگر زنان روایت نقل می‏ کرد و از جمله کسانی که از او روایت کرده‏ اند، ابن عباس و امام سجاد (ع) و عبدالله بن جعفر و فاطمه صغری دختر امام حسین (ع) و دیگرانند. ◾️آینه تمام نمای مقام رسالت و امامت‏ محمد غالب شافعی، یکی از نویسندگان مصری گفته است: یکی از بزرگترین زنان اهل بیت از نظر حسب و نسب و از بهترین بانوان طاهر، که دارای روحی بزرگ و مقام تقوا و آیینه تمام نمای مقام رسالت و ولایت بوده، حضرت سیده زینب، دختر علی بن ابی طالب است که به نحو کامل او را تربیت کرده بودند و از علم و دانش خاندان نبوت سیراب گشته بود، به حدی که در فصاحت و بلاغت یکی از آیات بزرگ الهی گردید و در حلم و کرم و بینایی و بصیرت در تدبیر کارها در میان خاندان بنی هاشم و بلکه عرب مشهور شد و میان جمال و جلال و سیرت و صورت و اخلاق و فضیلت جمع کرده بود. @masjedemamhadialaihesal