🌱 بسم الله الرحمن الرحیم 🌱 🌹 متن حدیث : مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ سُلَيْمَانَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْيَمَانِيِّ عَنْ مِسْمَعِ بْنِ اَلْحَجَّاجِ عَنْ صَبَّاحٍ اَلْحَذَّاءِ عَنْ صَبَّاحٍ اَلْمُزَنِيِّ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: لَمَّا أَخَذَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِيَدِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَوْمَ اَلْغَدِيرِ صَرَخَ إِبْلِيسُ فِي جُنُودِهِ صَرْخَةً فَلَمْ يَبْقَ مِنْهُمْ أَحَدٌ فِي بَرٍّ وَ لاَ بَحْرٍ إِلاَّ أَتَاهُ فَقَالُوا يَا سَيِّدَهُمْ وَ مَوْلاَهُمْ مَا ذَا دَهَاكَ فَمَا سَمِعْنَا لَكَ صَرْخَةً أَوْحَشَ مِنْ صَرْخَتِكَ هَذِهِ فَقَالَ لَهُمْ فَعَلَ هَذَا اَلنَّبِيُّ فِعْلاً إِنْ تَمَّ لَمْ يُعْصَ اَللَّهُ أَبَداً فَقَالُوا يَا سَيِّدَهُمْ أَنْتَ كُنْتَ لآِدَمَ فَلَمَّا قَالَ اَلْمُنَافِقُونَ إِنَّهُ يَنْطِقُ عَنِ اَلْهَوَى وَ قَالَ أَحَدُهُمَا لِصَاحِبِهِ أَ مَا تَرَى عَيْنَيْهِ تَدُورَانِ فِي رَأْسِهِ كَأَنَّهُ مَجْنُونٌ يَعْنُونَ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ صَرَخَ إِبْلِيسُ صَرْخَةً بِطَرَبٍ فَجَمَعَ أَوْلِيَاءَهُ فَقَالَ أَ مَا عَلِمْتُمْ أَنِّي كُنْتُ لآِدَمَ مِنْ قَبْلُ قَالُوا نَعَمْ قَالَ آدَمُ نَقَضَ اَلْعَهْدَ وَ لَمْ يَكْفُرْ بِالرَّبِّ وَ هَؤُلاَءِ نَقَضُوا اَلْعَهْدَ وَ كَفَرُوا بِالرَّسُولِ " فَلَمَّا قُبِضَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ أَقَامَ اَلنَّاسُ غَيْرَ عَلِيٍّ لَبِسَ إِبْلِيسُ تَاجَ اَلْمُلْكِ وَ نَصَبَ مِنْبَراً وَ قَعَدَ فِي اَلْوَثْبَةِ وَ جَمَعَ خَيْلَهُ وَ رَجْلَهُ ثُمَّ قَالَ لَهُمْ اِطْرَبُوا لاَ يُطَاعُ اَللَّهُ حَتَّى يَقُومَ اَلْإِمَامُ وَ تَلاَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : «وَ لَقَدْ صَدَّقَ عَلَيْهِمْ إِبْلِيسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلاّٰ فَرِيقاً مِنَ اَلْمُؤْمِنِينَ » قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ كَانَ تَأْوِيلُ هَذِهِ اَلْآيَةِ لَمَّا قُبِضَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ اَلظَّنُّ مِنْ إِبْلِيسَ حِينَ قَالُوا لِرَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِنَّهُ يَنْطِقُ عَنِ اَلْهَوَى فَظَنَّ بِهِمْ إِبْلِيسُ ظَنّاً فَصَدَّقُوا ظَنَّهُ . 🌹ترجمه حدیث : جابر از امام باقر عليه السّلام روايت كند كه چون پيامبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم در روز غدير خم دست على عليه السّلام را در دست گرفت،شيطان در ميان سپاهيانش نعره برآورد و هيچ يك از آنها چه در خشكى و چه دريا به جاى نماند مگر آنكه در پى نعرۀ او به سويش دويدند و گفتند:اى آقا و مولا!چه بر سر تو آمده‌؟ما هرگز از تو نعره‌اى دهشتناك‌تر از اين نعره نشنيده بوديم.او بديشان گفت:اين پيامبر كارى كرد كه اگر براستى اين كار تحقّق يابد ديگر كسى هرگز خدا را نافرمانى نكند.آنها در پاسخ گفتند:سرورا!تو آدم را فريب دادى،و چون منافقان گفتند:اين مرد[پيامبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم]از سر هواى نفس سخن مى‌گويد،و يكى به ديگرى گفت:مگر نمى‌بينى كه چشمانش چگونه در كاسۀ سرش مى‌چرخد؟گويا ديوانه شده-مقصودشان پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم بود-.در اين هنگام شيطان فريادى از سر شادى زد و دوستانش دوباره گرد او حلقه زدند.او بديشان گفت:آيا مى‌دانيد من پيشتر با آدم ابو البشر چه كرده‌ام‌؟گفتند:آرى،گفت : آدم، پيمان خود را شكست ولى بخدا كفر نورزيد ولى اينان هم پيمانشان را نقض كردند و هم به پيامبر عليه السّلام كفر ورزيدند. پس هنگامى كه پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم از اين جهان رخت بربست و مردم به جاى على عليه السّلام ديگرى را به خلافت نشاندند شيطان تاج شاهى بر سر نهاد و منبرى نهاد و روى بالش نشست،و پيادگان و سوارگان خود را گرد آورد و بديشان گفت:شادى كنيد كه تا روز ظهور امام،خداوند فرمان برده نشود. امام باقر عليه السّلام اين آيه ٢٠ سوره سبا را تلاوت فرمود:« وَ لَقَدْ صَدَّقَ‌ عَلَيْهِمْ‌ إِبْلِيسُ‌ ظَنَّهُ‌ فَاتَّبَعُوهُ‌ إِلاّٰ فَرِيقاً مِنَ‌ اَلْمُؤْمِنِينَ‌ » .امام باقر عليه السّلام فرمود:تأويل اين آيه هنگامى بود كه پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم رحلت فرمود و گمان ابليس همان هنگامى بود كه در بارۀ پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم گفتند:او از سر هواى نفس سخن مى‌گويد،و شيطان در اين هنگام گمانى در بارۀ ايشان برد و آنها گمان شيطان را تصديق كردند و تحقّق بخشيدند. 🌹 سند حدیث : اصول کافی ؛ جلد ٨ ، صفحه ٣۴۴