((به نام خدا)) شعرشهادت امام هادی(ع) مسموم گشته جدّ تو از جور دشمنان گوییم تسلیت به تو یا صاحب الزمان(ع) گردیده سامرا همه نالان ماتمش دارند قدسیان زغمش ناله و فغان سوزد تقی ز داغ پسر همچو فاطمه(س) گریند از مصیبت او جمله انس و جان ظلم و جفا نمود بر او خصم بی حیا بردند نیمه شب همه او را کشان کشان محصور بود و دور ز یاران و اقربا مظلوم بود و غربت او بر همه عیان مُعتَز که بود خصم ستمکار و بی حیا شد قاتلش به ظلم و ستم های بی امان مسموم گشت و کس به تنش نیزه ها نزد راسش نگشت بر سر نیزه به آسمان ای وای کربلا و تن پاره حسین(ع) ای وای آتش و همه فریاد بی امان جسم حسین و سمِّ ستوران به پیکرش انگشتری غنیمت یک خصمِ ساربان راس حسین و تیغ جفا وا محمّدا در پیش قافله به بلندای آسمان مهدی بیا و یک نظری سوی ما نما بر کن ز ریشه ظلم و ستمهای دشمنان امضا نما تو تذکره سامرای ما گرییم در شهادت هادی ز دیدگان گفتا ز دل علائی محزون به اشک چشم ده توشه ای به من که تویی لطفِ بیکران تاریخ سروده : ۱۴۰۲/۱۰/۲۳ https://eitaa.com/sma1212 بمناسبت فرا رسیدن شهادت امام هادی(ع) سوم رجب المرجب۲۵۴ ه ق