این مودت که به عنوان پاداش و مزد رسالت است، وسیله‌ی قرب به سوی خداست. در سوره فرقان آیه ۵۷ می‌فرماید: قُلْ ما أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَنْ شاءَ أَنْ یَتَّخِذَ إِلی رَبِّهِ سَبِیلًا (بگو من از شما در برابر رسالتم هیچ پاداشی نمی‌خواهم مگر کسی بخواهد به سوی پروردگارش راهی داشته باشد) پس راه و وسیله به سوی حضرت حق، مودت ذوی‌القربای رسول گرامی (ص) است. «یَا مَنْ لَا یَشْغَلُهُ إِلْحاحُ الْمُلِحِّینَ» ای کسی که پافشاری اصرارکنندگان در درخواست خود، تو را از توجه به دیگران باز نمی‌دارد و مشغول نمی‌کند. پژواک| سیدمحمدمجیدی https://eitaa.com/smajidi_ir