۵- ارادت و تمسک به اهل‌بیت (ع) او از عمق جان شیفته اهل بیت عصمت و طهارت (ع) بود. اعتقاد و ارادت و عشق به خاندان رسالت در اعماق وجودش رسوخ نموده بود. پیوسته متوسل به آن اختران تابناک آسمان امامت و ولایت بود. هرگاه به زیارت مضجع شریف یکی از معصومین (ع) تشرف می¬یاف.ت سکر و نشئه حلاوت حضور در جوار مرقد مطهرشان، روح آسمانی او را جلا می¬بخشید و به پرواز در می¬آورد و بهجت و سروری تام و تمام جان شیفته او را فرا می¬گرفت. مجلس عزای حسینی (ع) را برپا می¬کرد و خدمت در روضه سیدالشهدا (ع)را برای خود افتخاری بس بزرگ می¬دانست.
۶- ولایت‌مداری. او به غایت ولایتمدار بود و به رهبر و مقتدای خویش عشق می¬ورزید. نگاه او به عنوان یک افسر رشید لشکر اسلام به ولی¬امر مسلمین و فرماندهی معظم کل قوا تنها از حیث رعایت سلسله مراتب نظامی نبود بلکه نگاهی بس فراتر داشت و از جنبه اعتقادی بدی ن¬امر می¬نگریست سخن او، نوشته او، نگاه او، تصمیمات، فعالیت¬ها و اعمال او همه و همه تعقیب کننده خط ولایت بود. بی¬جهت نیست که عبارت مالک اشتر ولایت در وصف او به کار برده می¬شود.
#ما_ملت_امام_حسینیم🖤
🕊🌷🕊🌷🕊🌷🕊🌷🕊
#کانال_بسیجی_بمانیم
#قرارگاه_بسوی_ظهور